اثربخشي آموزش راهبردهاي مبتني بر درمان هيجان مدار بر مؤلفه‌هاي هوش كلامي و پرخاشگري دانش آموزان پيش دبستاني

زمينه و هدف: يكي از شكايت ها و دلايل مراجعه خانواده ها و اطرافيان كودكان پيش دبستاني به مراكز مشاوره و روان درماني، مشكلات مرتبط با رفتارهاي پرخاشگرانه و بي توجهي و عدم تمركز آنان است. پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي آموزش راهبردهاي مبتني بر درمان هيجان مدار بر مؤلفه هاي هوش كلامي و پرخاشگري كودكان پيش دبستاني انجام شد. روش: روش اين پژوهش، نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون و پس آزمون با دو گروه آزمايش و گواه بود. جامعه آماري پژوهش را تمامي كودكان پيش دبستاني دختر 4 تا 6 ساله شهر كرمان در سال 1397 تشكيل مي دادند. نمونه پژوهش شامل 50 كودك از جامعه آماري مذكور بود كه با روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند و سپس به طور تصادفي به دو گروه آزمايشي و گواه (هر گروه 25 نفر) تقسيم شدند. به كودكان گروه آزمايش ده جلسه آموزش راهبردهاي مبتني بر درمان هيجان مدار آموزش داده شد و گروه گواه در اين مدت مداخله اي دريافت نكرد. دو گروه قبل و بعد از فرايند آموزش به پرسشنامه پرخاشگري باس و پري (1998) و ويرايش چهارم مقياس تجديدنظر شده وكسلر كودكان (2012) پاسخ دادند. براي تجزيه وتحليل داده ها از روش هاي آماري ميانگين، انحراف استاندارد و تحليل كوواريانس استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد آموزش راهبردهاي مبتني بر درمان هيجان مدار بر مؤلفه هاي هوش كلامي (20/21= F) و پرخاشگري (33/98= F) كودكان پيش دبستاني در سطح 0/01 P تأثير دارد. نتايج اندازه اثر نشان داد راهبردهاي هيجان مدار 43 درصد بر مؤلفه هاي هوش كلامي و 51 درصد بر پرخاشگري كودكان تأثير داشتند.نتيجه گيري: آموزش راهبردهاي مبتني بر درمان هيجان مدار به دليل تأكيد بر هيجانات پايه به عنوان افزايش دهنده مؤلفه هاي هوش كلامي و به دنبال آن تسهيل كننده يادگيري و عاملي مؤثر در كاهش پرخاشگري و مشكلات دانش آموزان پرخاشگر است.