بازشناخت ملاك‌هاي اخلاقي مقدار رابطۀ زناشويي بهنجار با تأكيد بر اصول اخلاق جنسي اسلام

سابقه و هدف: دانش اخلاق جنسي به‌‌منظور الگودهي رفتاري ساحت جنسي انسان، در نتيجۀ كنترل و هدفمندسازي رفتار جنسي شكل‌گرفته است. ازاين‌‌رو اين دانش هنجارهاي اخلاقي رفتار جنسي را بررسي مي‌كند. يكي از مسائل مهم در اين حيطه تعيين مقدار مطلوب رابطۀ جنسي است. در اين باره از ديدگاه هاي گوناگون پزشكي و روان‌شناختي پژوهش هايي انجام گرفته است، اما تاكنون مرزهاي اخلاقي رابطۀ خوب از ديدگاه اسلام به‌صورت روشمند بررسي نشده است. هدف پژوهش حاضر بازشناخت ملاك هاي اخلاقي مقدار رابطۀ زناشويي بهنجار با تأكيد بر اصول اخلاق جنسي اسلام بود. روش كار: پژوهش حاضر از نوع اسناديتحليلي است كه بر پايۀ منابع اسلامي (آيات و روايات) انجام شده است. به‌دليل اتكاي اين پژوهش بر آيات و روايات، تعداد زيادي از منابع اصيل و قديمي به‌عنوان مرجع تحقيق بررسي شد ولي در بخش تحليل و طبقه‌بندي اطلاعات علاوه‌بر روش فهم متون ديني به ديدگاه‌هاي معاصر نيز توجه شده است. مؤلفان مقاله هيچ‌گونه تضاد منافعي گزارش نكرده‌اند. يافته‌ها: از اَسناد مكتوب و تحليل محتواي آنها چهار دسته روايت دربارۀ موضوع پژوهش به دست آمده است. بررسي اين روايات به استنباط چندي از اصول اخلاقي و كدهاي برآمده از آنها منتهي شد و در پي آن مرزهاي اخلاقي رابطۀ جنسي زناشويي بهنجار تبيين گرديد. نتيجه‌گيري: بر اساس كدهاي اخلاقي ارائه‌شده، رابطۀ جنسيعاطفي مطلوب بين زوجين محصور به چارچوب‌هاي اخلاقي است. توجه به مرزهاي اخلاقي رابطه، علاوه‌بر فضيلتمندكردن آن مي تواند به پايدارشدن خانواده و رضايت زناشويي كمك نمايد.