بررسي اثر غلظت جريان حاوي رسوب چسبنده بر ضريب دبي آبگير كفي با محيط متخلخل

آبگيري از رودخانه جهت كشاورزي يا استفاده در صنعت به روش ثقلي به شيوه هاي مختلفي امكان پذير مي باشد كه استفاده از محيط متخلخل يكي از اين روش ها مي باشد. با توجه به اينكه در طبيعت معمولاً جريان آب همراه با رسوب مي باشد لازم است انحراف آب در اين جريان ها مورد بررسي قرار بگيرد. در پژوهش حاضر با ساخت مدل آزمايشگاهي تاثير عواملي مانند: اندازه دانه بندي محيط متخلخل، غلطت رسوبات چسبنده و دبي هاي ورودي متفاوت بر ميزان دبي انحرافي آبگير كفي با محيط متخلخل بررسي شد. نتايج نشان داد ضريب دبي در اندازه سنگ دانه mm16.5= D50 در دبي 20.7 ليتر بر ثانيه با غلظت هاي، 1.5، 3، 6.5 و 8 گرم در ليتر به ترتيب 0.038، 0.035، 0.034 و 0.033 است. كاهش سرعت جريان عبوري از داخل محيط متخلخل به دليل افزايش غلظت، مي تواند دليلي براي كاهش ضريب گذردهي باشد. ضريب دبي براي غلظت gr/lit3 در دبي 20.7 ليتر بر ثانيه براي اندازه سنگ دانه با D50، 11.5، 16.5 و 25 ميلي متر به ترتيب 0.025، 0.035 و 0.042 است. اين مسأله به دليل بالاتر بودن مقدار تخلخل در اندازه سنگ دانه mm25= D50 نسبت به mm16.5= D50 و mm11.5= D50 مي باشد. نشان داد كه در دبي هاي پايين تر تغييرات ضريب دبي نسبت به دبي ورودي بيشتر مي باشد ولي با افزايش دبي ورودي به مقدار ثابت مي رسد. با بررسي داده هاي بدست آمده و استفاده از تحليل ابعادي و رگرسيون چند متغيره، روابطي براي تخمين دبي و ضريب دبي براي اين آبگير پيشنهاد شده است.