مدلسازي فازي فرآيند حذف آرسنيك از آب هاي زيرزميني با نانو ذرات اكسيد آهن

.مطالعاتي كه اخيراً در سطح كشور صورت گرفته، آنومالي آرسنيك با غلظت بيش از حد استاندارد سازمان بهداشت جهاني و ملي (ppb 10) را در منابع آب نشان مي دهد كه استفاده از اين آب اثرات جبران ناپذيري بر سلامت انسان دارد. لذا مي‌بايست راهكارهاي اصولي و هدفمند جهت كاهش آنومالي آرسنيك ارائه گردد. تاكنون استفاده از نانوذرات در كاهش آرسنيك از آب در محيط آزمايشگاهي انجام گرفته است ولي كارايي اين نانوذرات در كاهش مقدار آرسنيك در منابع آب زيرزميني كه عموماً داراي كمپلكس هاي مختلف است، بررسي نشده است. در اين پژوهش از نانو ذرات اكسيد آهن براي كاهش مقدار آرسنيك از منابع آب زيرزميني استفاده شده است. مطالعات پيشين انجام شده بر روي نانو ذرات اكسيد آهن به صورت جداسازي آرسنيك اضافه شده در محيط آزمايشگاهي بوده است ولي چالش اصلي اين پژوهش، جداسازي آرسنيك از نمونه آب زيرزميني مي باشد. نتايج حاصل از بررسي تاثير پارامترهاي مختلف از جمله pH، دما، زمان تصفيه و مقدار ماده جاذب در جداسازي آرسنيك از آب نشان داد كه جداسازي آرسنيك تحت شرايط دمايي بالاتر از دماي محيط، pH اسيدي، زمان ۵ تا ۱۵ دقيقه و مقدار ماده جاذب 0.3 گرم در بالاترين ميزان راندمان خود قرار دارد. در ادامه اين پژوهش، از مدل فازي ساجنو براي شبيه سازي و مدلسازي فرايند حذف آلاينده آرسنيك از منابع آب زيرزميني استفاده گرديد. نتايج مدل فازي نشان داد كه اين مدل با مقدار NRMSE و R^2 به ترتيب برابر با 0.03 و 0.8 براي پيش بيني تقريبي جذب آرسنيك توسط نانوذرات اكسيد آهن بسيار كارآمد مي باشد