بررسي تأثير آموزش محتواي درس انسان در اسلام بر سلامت معنوي دانشجويان دختر دانشگاه ولي‌عصر(عج) رفسنجان

هدف: اين تحقيق به منظور بررسي تأثيرآموزش محتواي درس انسان در اسلام بر سلامت معنوي دانشجويان دختر دانشگاه ولي‌عصر(عج) رفسنجان انجام شد. روش: روش تحقيق، شبه‌آزمايشي بود. براي دسترسي به اهداف، از طرح پيش‌آزمون پس‌آزمون با دو گروه استفاده شد. جامعۀ آماري شامل دانشجويان دختر مقطع كارشناسي دانشگاه ولي‌عصر رفسنجان در نيمسال دوم 4001399 بود. نمونۀ انتخاب‌شده به پرسشنامۀ سلامت معنوي(SWBS) پاسخ دادند. سپس با در نظر گرفتن نمرۀ بين 9767(سلامت معنوي متوسط رو به بالا)درآزمون اوليه و با استفاده از روش انتخاب به شيوۀ تصادفي ساده، 40 نفر انتخاب و به دو گروه 20 نفره تقسيم شدند. يك گروه مورد آموزش قرار گرفتند. پس از 16 جلسه آموزش درس انسان در اسلام، مجدداً آزمون گرفته شد. تجزيه و تحليل داده‌ها در سطح توصيفي و استنباطي انجام شد. يافته‌ها: بين نتايج پيش‌آزمون و پس‌آزمون به لحاظ ميانگين نمرات خرده‌مقياسهاي سلامت معنوي و در نهايت سلامت معنوي، قبل و بعد از آموزش تفاوت معناداري وجود نداشت. نتيجه‌گيري: محتواي انتخاب شده از عوامل مؤثر بر تقويت سلامت معنوي نبود و نتوانست تغيير معناداري را در خرده‌مقياسهاي آن ايجاد كند. لذا توصيه مي‌شود نسبت به بازبيني محتوا، تغيير شيوۀ آموزش و انجام پژوهش در ساير دانشگاهها اقدام شود.