سياست خارجي ايالات متحده در قبال مصر پس از كودتاي السيسي

روابط استراتژيك ايالات متحده با مصر در زمان انور سادات بود كه به اوج رسيد و پس از مذاكرات صلح در كمپ ديويد (سپتامبر 1978) بود كه همكاري‌هاي نظامي و اقتصادي مصر و آمريكا شدت گرفت و دو كشور روابط نزديكي برقرار كردند. منافع ايالات متحده در مصر شامل تأمين امنيت اسرائيل و حفظ معاهده صلح 1979، مبارزه با تروريسم و كنترل بنيادگرايي، مقابله با توسعه نفوذ روسيه در مصر و منطقه خاورميانه، حفظ دروازه ورود آمريكا به منطقه و رهبري آن برجهان عرب و بهبود روابط دوجانبه به ‌منظور حفظ ثبات و توازن قدرت در منطقه و همكاري‌هاي نظامي مي‌ باشد. سؤالي كه نگارندگان پژوهش حاضر با روش توصيفي تحليلي و با بكارگيري نظريه واقع‌گرايي تدافعي درصدد پاسخ به آن برآمده اند اين است كه سياست خارجي آمريكا در قبال مصر پس از روي كار آمدن السيسي چگونه بوده است و آمريكا چه اهدافي را دنبال مي‌كند؟ در پاسخ مي‌توان به اين نكته اشاره كرد كه سياست خارجي آمريكا بهره برداري از كشور مصر در جهت منافع خود مي باشد و رويكرد آمريكا دنبال كردن سياستي دوگانه و همراه با تناقض بوده است؛ آمريكا از يك‌سو شعار دموكراسي خواهي مي‌دهد از سويي ديگر به تائيد دولت السيسي پرداخت چراكه اولويت اول وي تضمين ثبات و آرامش، حفظ پيمان صلح با اسرائيل و حفظ جايگاه خود در مصر است. روابط ايالات‌متحده و مصر باهدف حفظ ثبات منطقه، حفظ معاهده صلح بين مصر و اسرائيل 1979 و بهبود روابط دوجانبه است.