تاثير عوامل مهم توسعه اكوتوريسم شهري بر افزايش تاب‌آوري (مطالعه موردي: منطقه 22 تهران)

(The Effect of Important Factors in the Development of Urban Ecotourism on Increasing Resilience (Case study: District 22 of Tehran

اين تحقيق با هدف درك عوامل موثر بر افزايش تاب‌آوري شهري در منطقه 22 تهران و بررسي رابطه ساختاري بين اين عوامل است. در اين تحقيق، محدوده منطقه 22 شهرداري تهران به عنوان نمونه مطالعه موردي انتخاب شده است كه علاوه بر بررسي شرايط محيطي، اجتماعي و اقتصادي منطقه، فاكتورهاي موثر بر تاب‌آوري محيط‌‌زيست شهري آن نيز مورد مطالعه قرار مي‌گيرد. ابتدا عوامل و ابعاد افزايش تاب‌آوري محيط زيست شهري منطقه مشخص گرديد. سپس پرسشنامه‌اي تنظيم و اين پرسشنامه در بين گروه خبرگان توزيع شد. با كمك نرم افزار SPSS وتحليل داده‌ها با استفاده از آمار توصيفي (ميانگين و آزمون تي) انجام شده است. با توجه به نتايج بدست آمده از آزمون تي نسبت به پاسخ گروه خبرگان، در هيچ يك از ابعاد ششگانه ميزان معناداري يافت نشد. همچنين بر اساس نتايج رتبه‌بندي شاخص ويكور براي ابعاد موثر در تاب‌آوري در منطقه 22، شاخص اجتماعي- فرهنگي در رتبه اول با مقدار Q برار0/782 قرار گرفت. پس از آن به ترتيب شاخص‌هاي زيرساختي، زيست محيطي، مديريتي، كالبدي- ساختاري و اقتصادي در رتبه‌هاي بعدي قرار گرفتند. پيش‌بيني مي‌شود با از بين رفتن شيوع ويروس كرونا و سرازير شدن دوباره گردشگران و مسافران، آسيب‌ها به حداكثر رسيده و ميزان تاب‌آوري را تا حد زيادي به چالش بكشد. بر همين اساس تبليغات و كارهاي فرهنگي و آموزشي بخصوص در حال حاضر كه اكثر مردم در خانه‌هاي خود هستند، مي‌تواند بسيار مثمر ثمر براي آينده منطقه باشد.

This article aims to understand the factors affecting the increase of urban resilience in District 22 of Tehran and to investigate the structural relationship between these factors. In this study, the area of District 22 of Tehran Municipality has been selected as a case study that in addition to examining the environmental, social and economic conditions of the region, the factors affecting the environmental sustainability of its urban environment are also studied. First, the factors and dimensions of increasing the resilience of the urban environment in the region were identified. Then a questionnaire was prepared and this questionnaire was distributed among the group of experts. SPSS software and appropriate statistical tests (mean and t-test) were used to analyze the data. According to the results of t-test compared to the response of the expert group, no significant amount was found in any of the six dimensions. Also, based on the results of Vikor index ranking for effective dimensions in resilience in region 22, socio-cultural index was ranked first with a value of Q equal to 0.782. After that, infrastructure, environmental, managerial, physical-structural and economic indicators were ranked next, respectively. It is predicted that with the disappearance of the outbreak of the Corona virus and the influx of tourists and travelers again, the damage will be maximized and the degree of resilience will be greatly challenged. Accordingly, propaganda and cultural and educational activities, especially now that most people are in their homes, can be very fruitful for the future of the region.