تحليل جغرافيايي مخاطره احساس امنيت اجتماعي از نگاه شهروندان (نمونه موردي: شهر ايذه)

امنيت از مقوله­ هاي بسيار مهم و رايج حيات بشري از گذشته­ هاي دور تاكنون بوده است كه هر روز بر اهميت آن افزوده مي ­شود و ابعاد گسترده­ تري مي­ يابد. اين پژوهش با هدف رديابي پراكنش جغرافيايي حس امنيت اجتماعي از نگاه شهروندان شهر ايذه با پنج مخاطره انساني حس امنيت محيط مالي، جاني، شغلي، عاطفي به مرحله اجرا درآمده است. ماهيت پژوهش كاربردي-نظري و نوع تحقيق توصيفي-تحليلي و از روش تطبيقي استفاده گرديده است. در پژوهش حاضر براي سنجش متغيرها و جمع­ آوري داده ­ها و اطلاعات لازم به­ صورت كتابخانه ­اي (مباني نظري) و ميداني، از پرسشنامه و مشاهده استفاده شده است. نتايج اين پژوهش نشان مي­دهد كه پنج ناحيه شهر ايذه از نظر شاخص حس امنيت جاني، احساس ناامني مي­ كنند. از نظر شاخص حس محيط مالي تنها ناحيه شرقي احساس امنيت، از نظر شاخص حس محيط شغلي ناحيه شرقي بيش­ترين احساس ناامني و ناحيه مركزي كم­ترين احساس ناامني را مي­ كنند. از ديگر نتايج اين پژوهش اين است كه بين پنج ناحيه شهر ايذه از نظر احساس ناامني اجتماعي تفاوت وجود ندارد. در عين حال بين شاخص ­هاي احساس امنيت جاني، شغلي و عاطفي با احساس ناامني ناحيه­ هاي مورد مطالعه رابطه وجود دارد. براساس نتايج مدل تاپسيس ناحيه شمالي از نظر احساس ناامني در رتبه اول و شرقي در رتبه دوم قرار گرفتند. از ديگر نتايج اين پژوهش امنيت در شاخص زماني با احساس ناامني شهروندان رابطه معناداري وجود دارد.