شماره ركورد :
1295567
عنوان مقاله :
نقش دلالت هاي زماني در ارتباط ميان نقاشي و آئين نمايشي در هنر سنتي پرده خواني
عنوان به زبان ديگر :
The role of temporal implications in the relationship between paintings and performance ritual in the traditional art of veiling
پديد آورندگان :
شهبازي، رامتين دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مركز، تهران، ايران , هاشمي، محمد دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات، تهران، ايران
تعداد صفحه :
7
از صفحه :
27
از صفحه (ادامه) :
0
تا صفحه :
33
تا صفحه(ادامه) :
0
كليدواژه :
پرده خواني , روايت نقلي , سياليت زمان , محاكات , نشانه شناسي زمان
چكيده فارسي :
نشانه هاي زماني در اكثر تعاريفي كه تاكنون از روايت ارائه شده است، جايگاه ويژه اي داشته اند. يكي از زمينه هايي كه ميتوان در آن مقوله نشانه هاي زماني روايت را مورد مطالعه قرار داد هنر پرده خواني است. پرده خواني يكي از گونه هاي نمايشي سنتي در ايران است كه در آن روايت هايي نقلي- محاكاتي، با رويكرد تراژيك از زندگي بزرگان مذهبي و يا قهرمانان ملي بازگو ميشود. اين هنر نمايشي در آن واحد از دو رسانه نقاشي و نمايش براي بيان داستان بهره ميگيرد. دو رسانه اي كه از منظر نشانه هاي زماني تفاوت هايي بنيادين دارند. پرده، تابلويي چند قابي است كه در پيوند قاب هايش با هم روايت هايي شكل مي گيرند كه از منظر زماني گسسته و متعلق به زمان ماضي هستند. پرده خوان شخصي است حاضر در زمان حالكه مي كوشد گسست هاي زماني را در اين فرايند پيوند روايي ميان قاب هاي تابلوي نقاشي پركند و روايتي منظم با پيوستگي زماني را شكل دهد. او با استفاده از روايت هاي نقلي و محاكاتي خود و نقش هاي روي پرده، زمان حال را به گذشته پيوند مي دهد و نشانه هاي زماني را طوري به كار ميگيرد تا مخاطبش دائم ميان زمان ماضي نقش بسته بر پرده ( به عنوان فرايندي در زماني) و زمان حال ( به عنوان فرايندي همزماني) در نوسان باشد. اين مقاله مي كوشد به اين سئوال پاسخ دهدكه پرده خوان چگونه كار با نشانه هاي زماني را سامان ميدهد تا هم گسست هاي زماني روايت نقاشي پرده را پركند و هم مخاطب را در طول روايت، ميان زمان حال و گذشته در سيلان نگاه دارد.
چكيده لاتين :
Time markers in most of the definitions that have been presented so far of narration have a special place. One of the fields that can be classified in that category He studied the time signs of the narrative, it is the art of screen reading. curtain Khoani is one of the traditional performances in Iran, in which narratives Narrative-simulation, with a tragic approach from the lives of religious elders or national heroes It is recounted. This performance art at the same time of two mediums painting and show for Telling the story takes advantage Two different media from the point of view of time signs They have fundamentals. A curtain is a multi-framed painting that is connected to its frames Narratives are formed that are discrete and belong to time are in the past The screen reader is a person who is present in the present time Time breaks in this process of narrative connection between the frames of the painting fill and form a regular narrative with temporal continuity. He uses narration His imitations and simulations and the roles on the screen, the present time to the past It connects and uses time signs in such a way that the audience is permanent Between the past tense (as a process in time) and time Now (as a simultaneous process) fluctuate. This article tries to This question should answer how the screen reader organizes work with time markers It allows to fill both the time breaks in the narrative of the screen painting and the audience during the narration, between the present and the past in Ceylon.
سال انتشار :
1401
عنوان نشريه :
نقش مايه
فايل PDF :
8707556
لينک به اين مدرک :
بازگشت