نقش سياسي«رِفق» و «خُرق» در انديشه سياسي امام خميني

The Political Role of “Refq” (Tolerance) and “Khorq” (Ignorance) in the Political Idea of Imam Khomeyni

هدف پژوهش حاضر بررسي نقش سياسي «رِفق» و «خُرق» در انديشه سياسي امام خميني است. روش پژوهش توصيفي- تحليلي بوده و الگوي مورد بحث، بر اساس نظريه دو فطرت امام خميني و با تاكيد بر چارچوب نظري علل اربعه ارائه شده است. پژوهش بر اين فرضيه استوار است كه از آنجا كه «رفق» مربوط به فطرت مخموره و از جنود عقل و متعلق به مكتب فلسفي متعاليه است؛ و «خرق» كه از فطرت محجوبه و از جنود جهل و متعلق به مكتب فلسفي متداني مي‌باشد، مي‌تواند موجب شكل‌گيري يك جامعه مشروعيت‌ساز متعالي و يا متُداني گردد. نتايج نشان داد كه بر اساس ديدگاه امام خميني، عملي كردن سياست اخلاقي به معناي فتح قلوب است و نياز حكومت‌ها و جوامع، عملي كردن مدارا و دوري از خشونت مي‌باشد. لذا، اين حكومت قدرت را براي خدمت كردن و به سعادت رساندن جامعه، وسيله مي‌داند.

The purpose of the present study is to review the political role of “refq” (tolerance) and “khorq” (ignorance) in the political idea of Imam Khomeyni. The method of study is descriptive-analytic and the model under discussion is presented based on the theory of two natures and with an emphasis on the theoretical framework of the four causes. The research relies on the hypothesis that since “refq” is related to makhmourah nature and is considered as one of the soldiers of reason and belongs to the transcendental philosophical school; and “khorq” is related to Mahjoubah nature and is considered as one the soldiers of ignorance and belongs to the mundane philosophical school, they can lead to the formation of an either transcendental legitimizing or mundane society. The results showed that based on the viewpoint of Imam Khomeyni, the actualization of moral politics refers to opening of hearts and that the governments and societies need to actualize tolerance and avoid violence. Therefore, such governments consider power as a means to serve the society and make it achieve prosperity.