تبيين برنامه ريزي مشاركتي با رويكرد توسعه پايدار، مطالعه موردي: شهرشاهين شهر

حل مسائل و مشكلات شهر شاهين شهر در زمينه اقتصادي، اجتماعي و محيطي تنها در سايه مشاركت آگاهانه شهروندان در اداره امور شهرها ميسر خواهد بود. هدف از پژوهش حاضر تبيين برنامه ريزي مشاركتي با رويكرد توسعه پايدار درشهرشاهين شهر مي‌باشد. اين پژوهش، از لحاظ هدف از نوع كاربردي و توسعه‌اي و روش انجام آن توصيفي– تحليلي است. جامعه آماري مورد پژوهش در اين تحقيق شامل كليه شهروندان شهر شاهين شهر با جمعيت 173329 نفر مي‌باشد و حجم نمونه بر اساس فرمول كوكران به تعداد 383 نفر انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه 44 سؤال در هشت متغير (اوقات فراغت، اعتماد اجتماعي، پرداخت‌هاي شهري، انتخابات شهري، گرايش به مشاركت در امور شهري، گرايش به مشاركت در امور محله، ديدگاه فردي و احساس بي قدرتي) مي‌باشد كه روايي آن به شيوه صوري و سازه‌اي مورد تأييد واقع شده و پايايي آن نيز بر اساس آلفاي كرونباخ به ميزان 86/0 مورد تأييد واقع شده است. داده‌هاي گردآوري شده براساس نرم افزار spss و آزمون‌هاي تي تست، كولموگروف-اسميرنف و فريدمن و تحليل مسير معادلات ساختاري و تحليل عاملي تاييدي در نرم افزار AMOS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. بر اين اساس سوال اصلي پژوهش حاضر اين است كه برنامه ريزي مشاركتي با رويكرد توسعه پايدار در شهر شاهين شهر چگونه مي‌باشد؟ نتايج نشان داد كه شاخص اوقات فراغت بر برنامه ريزي مشاركتي با رويكرد توسعه پايدار، اعتماد اجتماعي بر برنامه ريزي مشاركتي با رويكرد توسعه پايدار، پرداختي‌ها بر برنامه‌ريزي مشاركتي با رويكرد توسعه پايدار، انتخابات بر برنامه‌ريزي مشاركتي با رويكرد توسعه پايدار، امور محله بر برنامه‌ريزي مشاركتي با رويكرد توسعه پايدار، امور شهري بر برنامه ريزي مشاركتي با رويكرد توسعه پايدار، ديدگاه فردي بر برنامه ريزي مشاركتي با رويكرد توسعه پايدار و احساس بي قدرتي بر برنامه‌ريزي مشاركتي با رويكرد توسعه پايدار اثرگذار بوده است.