انگيزه هاي ريسك پذيري و جنسيت مديران ارشد اجرايي از ديدگاه مدل نمايندگي رفتاري

CEO Risk-Taking Incentives and and gender from the behavioral agency model perspective Implications for risk and performance

هدف: هدف از مقاله حاضر توسعه مدل نمايندگي رفتاري­ با بهره‌گيري از تمركز بر نقش تعديل‌كننده مديران زن بر رابطه ميان انگيزه هاي ريسك پذيري و ريسك "سيستماتيك در برابر غيرمتعارف(ويژه)" و پيامدهاي عملكرد مي‌باشد. روش: اين پژوهش با استفاده از داده هاي سالانه شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طي دوره 1391تا 1397 انجام پذيرفت. جهت آزمون فرضيه‌هاي پژوهش از رگرسيون خطي چند متغيره مبتني بر داده‌هاي تابلويي بهره گرفته شده است. يافته ها: نتايج فرضيه اول نشان مي دهد تأثير نقش تعاملي مديرعاملان زن بر ارتباط بين دلتا و ريسك غير سيستماتيك در مقايسه با روابط ريسك سيستماتيك منفي و معنادار مي باشد. همچنين نتايج فرضيه دوم نشان مي دهد مديران زن تأثير مستقيمي بر رابطه بين مشوق هاي اختياري مديران (دلتا) و عملكرد شركت دارند. نتيجه گيري: نتايج حاصل حاكي از حاكم بودن وضعيت بسيار محافظه‌كارانه، و گريزان از ريسك در مورد مديران زن در زماني است كه مشوق هاي اختياري به ازاي ريسك غيرمتعارف به آن‌ها اعطاء مي شود. همچنين، نتايج حاصل تأييد مي‌كنند كه مديران زن كمتر مايل به مواجهه با زمينه‌هاي برخوردار از ريسك سيستماتيك مي‌باشند، اگرچه محافظه‌كارتر هستند، اما منجر به افزايش عملكرد شركت مي شوند.

Objective: The aim of this paper is to develop a behavioral representation model by focusing on the moderating role of female managers on the relationship between risktaking motivations and risk“systematic vs idiosyncratic” and performance outcomes. Methods: This research has been carried out using annual data of companies accepted in Tehran Stock Exchange during the period of 2012-2018. For testing of research hypotheses, multivariate linear regression has been used based on panel data. Results: The results of the first hypothesis show that the effect of the interactive role of female managers on the relationship between delta and non-systematic risk is negative and significant compared to systematic risk relationships. The results of the second hypothesis also show that female managers have a direct impact on the relationship between voluntary incentives for managers (Delta) and company performance. Conclusion: The results suggest a very conservative, risk-averse situation for female managers when they are given optional incentives for idiosyncratic (firm-specific) risk. Also, the results confirm that female managers are less likely to face areas of systematic risk, although more conservative, but lead to increased company performance.