واكاوي داوري در اعتقادات عام و خاص بشري بارويكرد فقه اماميه و حقوق موضوعه ايران

No Title

هدف از پژوهش بررسي داوري ، نهادي كه براي حل و فصل و رفع خصومت در بين نظامات حقوقي و قضايي دنيا و اهميت وحساسيتي كه دراعتقادات عام و خاص بشري نسبت به داوري وجود دارد. مي باشد، بنابراين ضروري است كه به شيوه توصيفي - تحليلي وتبيين فقهي ،حقوقي ، با رويكردي نوين و تكيه بر فقه اماميه و حقوق موضوعه ايران به تبيين ابعاد قضاوت در معناي عام به آن پرداخته شود. نتايج اين پژوهش گويا اين است كه به استناد يكي از منابع مهم فقه اماميه ، قرآن كريم : كه گوياي اين حقيقت است كه قضاوت هاي بشري همواره صحيح نيستند و به صدور حكم حق نمي انجامند ، قرآن هر نوع اظهارنظر، موضع گيري را نوعي قضاوت وداوري به حساب آورده است كه در اين صورت مي تواند حق يا باطل باشد و رعايت عدل و قسط از طريق توجه به نداي فطرت سليم، رجوع به كتاب خدا، سنّت پيامبر اكرم(ص) و امامان معصوم(ع) را ضامن حقّانيت قضاوت هاي بشري و صواب مي داند و عكس آن پيروي از هوا و هوس، ظن وگمان، تعصّبات بي جا و عناد با حق، كه داوري و قضاوت را در مسير باطل قرار داده و بشررا گرفتار پيامدهاي زيان بار دنيوي و اخروي مي گرداند را ناصواب مي داند.

No Abstract