بررسي جايگاه معلولين و مسكن معلولين در حوزه شهر و حقوق شهري و ارائه پيشنهادات بهبود بخشي

مقدمه: معلولان مانند ديگر افراد جامعه نيازمند استفاده از امكانات عمومي در جامعه مي‌باشند. عدم انطباق فضاهاي داخلي مسكن و فضاهاي بالافصل آن با نيازهاي اين افراد سبب عدم تحقق زندگي آسان اين گروه گرديده است. پژوهش حاضر به دنبال آن است تا پس از شناخت قوانين مرتبط با اين افراد و مشكلات موجود بر زندگي ايشان به ارائه پيشنهادهايي در جهت بهبود شرايط زندگي اين افراد اقدام نمايد. روش تحقيق: به منظور شناسايي حقوق مرتبط با افراد داراي شرايط ويژه در جهت برابرسازي فرصت‌هاي اجتماعي، به ارائه حقوق و قوانين مرتبط با اين قشر، در دو سطح جهاني و كشور ايران با مطالعه اسناد موجود در اين كشورها پرداخته شده است. سپس مشكلات مرتبط با اين قشر با استفاده از شيوه كتابخانه‌اي، اسنادي و مشاهدات ميداني معرفي گرديده است. يافته‌ها: اين پژوهش در راستاي پاسخ به پرسش‌هاي حقوق و قوانين مرتبط با معلولين و مسكن معلولين كدام است؟ چه مشكلاتي بر سر تحقق زيست با كيفيت و متناسب با ويژگي‌هاي جسمي و روحي معلولين وجود دارد؟ و چگونه مي‌توان سبب ارتقا كمي و كيفي زندگي افراد معلول گشت؟؛ پس از شناسايي مشكلات موجود، به منظور حل مشكلات و بهبود كمي و كيفي شرايط زندگي اين افراد، به ارائه پيشنهادهاي بهبودبخشي در دو دسته خرد(در دو دسته پيشنهادهاي مرتبط با فضاهاي خارج از مسكن و فضاهاي داخل مسكن) و كلان (راه‌حل‌هايي چون مناسب‌سازي، مسكن انعطاف‌پذير و مسكن فراگير) پرداخته مي‌شود. نتيجه‌گيري: طراحي مناسب و تصويب قوانين حمايت‌گرانه در محيط شهري و فضاي داخل مسكن بر انگيزه فرد معلول براي فعاليت در جامعه اثر‌گذار بوده و در تامين نيازها و توجه به كرامت انساني اين قشر نقش مهمي ايفا مي‌نمايد. تدوين قوانين و اجراي آن در حوزه طراحي، فضاسازي و مناسب‌سازي فضاهاي شهري و مسكوني مي‌توان گام مهمي در راستاي تحقق اين امر باشد.