رويكردي تحليلي به اسطوره‌شناسي رولان بارت

فاقد عنوان

اين مقاله به تحليل و تغيير ديدگاه محتوايي رولان بارت، انديشمند فرانسوي معاصر پيرامون اسطوره مي‌پردازد. بارت توانسته است از اسطوره به معناي افسانه،‌ عبور كرده و از آن به‌مثابه سازوكاري براي برساختن جهان اجتماعي استفاده كند. بارت، با استناد به قواعد زبان‌شناسي و نظام مفهومي سوسور و نيز با اقتباس از نشانگان جمعي دوركيم، به اين نتيجه رسيد كه اسطوره به نمادهاي لفظي و مكتوب منحصر نمي‌شود؛ بلكه هر چيزي در عالم انساني، بالقوه مي‌تواند به اسطوره بدل شود. مهم‌ترين نكته الهام‌گرفته از سوسور، دلالت فرهنگي اجتماعي نمادها و نشانه‌ها در مقابل دلالت زبان‌شناختي (دال و مدلولي) نمادها (دلالت اوليه) است. از ديد سوسور، دال‌هاي اسطوره‌اي، داراي دو جنبه مختلف‌اند: شكل و معنا. مهم‌ترين سازوكار اسطوره‌پردازي «تفوق شكل بر معنا» است. بارت، از همين موضوع،‌ به «تبديل امور اجتماعي تاريخي به امور طبيعي» انتقال يافته است. از نظر وي، با تفوق شكل، جنبه اساسي نشانه، كه مربوط به معناي آن است، دچار تحريف مي‌شود و هويت زماني و مكاني، معناي نشانه ناپديد مي‌گردد. در اين صورت، ما با موجودي فرازمان و فرامكان مواجه مي‌شويم. در اين مرحله، بورژوازي توانسته با تصرف در اين نشانه تهي شده از معناي اصلي، معناي موردنظرش را كه همان جنبه شكلي دال است برجسته كند

not abstract