رابطه خوش بيني تحصيلي معلمان با بكارگيري روشهاي فعال تدريس در مدارس ابتدايي شهرستان بناب

The relationship between teacher’s Academic optimism and using active teaching methods in primary schools of Bonab city

هدف تحقيق تبيين رابطه خوش بيني تحصيلي معلمان با بكارگيري روشهاي فعال تدريس در مدارس ابتدايي شهرستان بناب در سال تحصلي 96-1395 ميباشد. جامعه آماري معلمان مدارس ابتدايي آموزش و پرورش شهرستان بناب مي باشد كه تعداد آنها 489 نفر بود. حجم نمونه آماري با استفاده از فرمول كوكران 215 نفر برآورد و به روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي انتخاب شد. ابزار جمعآوري اطلاعات پرسشنامه خوش بيني تحصيلي بيرد و هوي و پرسشنامه محقق ساخته بكارگيري روشهاي تدريس فعال مي باشد كه پايايي آنها با استفاده از آلفاي كرونباخ 0/72 و 0/87 محاسبه شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از روشهاي آماري آزمون كولموگروف اسميرنوف و همبستگي پيرسون استفاده گرديد. نتايج بيانگر آن است كه بين خوش بيني تحصيلي معلمان با به كارگيري روشهاي فعال تدريس و تمامي ابعاد آن (بجز بعد روش تدريس غير مستقيم) در سطح مدارس ابتدايي شهرستان بناب رابطه معني داري وجود دارد.

The aim of the research is to explain the relationship between teachers' academic optimism and the use of active teaching methods in primary schools of Bonab city in the academic year 2015-2016. The statistical population is the teachers of primary education schools in Benab city, whose number is 489, the statistical sample size is estimated to be 215 using Cochran's formula and selected by stratified random sampling. The data collection tool is Baird and Hoy's academic optimism questionnaire and the researcher-made questionnaire of using active teaching methods, whose reliability was equal to 0.72 and 0.87. Kolmogorov Smirnov test and Pearson correlation test were used to analyze the collected data. The results show that there is a significant relationship between teachers' academic optimism with the use of active teaching methods and all its dimensions (except for the indirect teaching method) in the primary schools of Bonab city.