حرص به مثابه فقر؛ آسيب شناسي فرهنگ مصرف از منظر آموزه هاي اسلامي

فاقد عنوان

مصرف و فرهنگ معطوف به آن، ركني مهم در جوامع امروزي به‌شمار مي‌آيد كه در افقي از معرفت و هويت هر جامعه‌اي سامان مي‌يابد. فقر نيز پديده‌اي اجتماعي است كه ريشه در مسايل اقتصادي، سياسي و فرهنگي دارد و ميتوان از زواياي گوناگوني به آن نگريست. تحقيق حاضر به‌منظور دستيابي به چارچوبي نظري در تحليل سبك مصرف در جوامع انساني به‌طور عام و مسيله «حرص» به‌طور خاص از منظر آموزه‌هاي اسلامي صورت گرفته است. سوال اصلي اين است كه تمايل به زياده‌روي در مصرف از سوي برخي افراد در جامعه اسلامي، به گونه‌اي كه مصداق اسراف است و ريشه در حرص دارد، در چه زمينه‌اي شكل گرفته و چه آسيب‌هايي براي جامعه به بار مي‌آورد؟ فرضيه اصلي تحقيق اين است كه خروج از اعتدال در مصرف سبب دوري از الگوي صحيح مصرف مبتني بر نگرش وحياني در جامعه خواهد شد و اين ريشه در سنخي از فقر به معناي فرهنگي آن دارد و نتايجي همچون دگرگوني ارزش‌ها، افزايش فساد، انحرافات اجتماعي و نزاع در مصرف هرچه بيشتر به دنبال دارد. روش تحقيق توصيفي تحليلي است و داده‌ها به شيوه كتابخانه‌اي گردآوري شده‌اند. پس از مقدمه، چارچوب مفهومي پژوهش ترسيم گرديده، سپس الگوي مصرف حريصانه در جامعه اسلامي آسيب‌شناسي شده است. در ادامه، مطابق ادله قرآني و روايي و مستندات عقلي، زمينه‌هاي شكل‌گيري حرص بررسي شده و در ادامه، راهكارهايي در زمينه اصلاح الگوي مصرف ارايه گرديده است.

no abstract