پيش‌بيني اعتيادپذيري به مواد دانش‌آموزان: نقش نگراني، نشخوار فكري و ناگويي هيجاني

مقدمه: عوامل متعددي در اعتياد جوانان مؤثرند كه در تعامل با يكديگر منجر به شروع مصرف و سپس اعتياد مي‌شوند؛ بنابراين هدف مطالعه حاضر بررسي نقش نگراني، نشخوار فكري و ناگويي هيجاني در پيش‌بيني اعتيادپذيري به مواد دانشآموزان بود. روش كار: در اين مطالعه توصيفي_تحليلي از نوع همبستگي، از بين كليه دانش ‌آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهر زرند كرمان در سال تحصيلي 13991398، تعداد 260 نفر بر اساس جدول گرجسي مورگان به روش نمونه‌گيري خوشه‌ اي چند مرحله‌ اي انتخاب شد. دانش ‌آموزان پرسشنامه‌هاي نگراني مير و همكاران (1990)، نشخوار فكري Morrow وNolenHoeksema (1991)، ناگويي هيجانيBagby و همكاران (1994) و گرايش به اعتياد فرچاد (1385) را تكميل نمودند. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS22 به وسيله آزمون‌هاي همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چند متغيره تحليل شدند. يافته‌ها: نتايج نشان داد همبستگي بين نشخوار فكري با گرايش به اعتياد مثبت و معنادار (0.622=r و 0.01 P)، نگراني با گرايش به اعتياد مثبت و معنادار (0.597=r و 0.01 P) و ناگويي هيجاني با گرايش به اعتياد مثبت و معنادار (0.580=r و 0.01 P) بود. همچنين دشواري در تشخيص احساسات (0.05 P ،0.128= beta;)، دشواري در توصيف احساسات (0.01 P ،0.292= beta;)، تفكر با جهت‌گيري خارجي (0.01P ،0.289= beta;)، نگراني عمومي (0.01P ،0.536= beta;)، فقدان نگراني (0.01p ،0.173= beta;)، پاسخ‌هاي نشخواري (0.01 P ،0.359= beta;) و پاسخ‌هاي منحرف‌كننده حواس (0.01 P ،0.345= beta;) گرايش به اعتياد را پيش‌بيني مي‌كند. نتيجه‌گيري: نتايج پژوهش بر اهميت مؤلفه‌هاي شناختي (نگراني و نشخوار فكري) و هيجاني (ناگويي هيجاني) در گرايش به اعتياد دانش ‌آموزان تأكيد مي‌كند، لذا توسعه و گسترش برنامه ‌هاي پيشگيري با تقويت مهارت ‌هاي شناختي و هيجاني براي مقابله با اعتياد از سطح مدارس مي ‌تواند به عنوان يك راهكار مهم به سياست ‌گزاران و مجريان برنامه‌ هاي بهداشتي_اجتماعي توصيه گردد.