نقد نتايج برآمده از فرضيه فرآيند دوگانه در اخلاق هنجارين

مقدمه: تحول روش‌ هاي اسكن مغز با استفاده از فناوري fMRI اين امكان را براي پژوهشگران حوزه ‌هاي علوم شناختي و عصب‌ شناسي فراهم كرده است تا مغز افراد مختلف را در هنگام تجربه‌هاي اخلاقي، زيبايي شناختي و معنوي مورد بررسي قرار دهند و نتايجي هنجارين درباره نظريه ‌هاي اخلاقي، زيبايي شناختي يا ديني بگيرند. روش كار: در اين مقاله منابع دست اول و اصلي مورد استفاده قرار گرفته‌ اند و كوشش شده است با استفاده از روش تحليل مفهومي و به كار گيري شيوه متعارف استدلال فلسفي نتايج مورد نظر به دست آيند. يافته ‌ها: در اين مقاله پس از معرفي اين فرضيه فرايند دوگانه و توضيح چگونگي تاييد تجربي آن، چهار ادعاي متفاوت برآمده از آن از يكديگر جدا شده‌ اند و همه آن ادعاها به ترتيب مورد نقد و بررسي قرار گرفته ‌اند. در اين مقاله نشان داده ‌ام كه تنها ادعاي اول Greene و همكارانش كه ادعايي صرفاً تجربي و توصيفي است مي ‌تواند مورد قبول قرار گيرد. ادعاهاي دوم و سوم كه نتايجي هنجارين درباره ترجيح نظريه اخلاقي نتيجه ‌گرايي بر نظريه اخلاقي وظيفه ‌گرايي مطرح مي‌كنند قابل دفاع نيستند. قابل دفاع نبودن ادعاهاي دوم و سوم را از طريق استدلال جابه ‌جايي و نشان داده‌ ام. نشان داده‌ ام كه ادعاي چهارم نوعي مصادره به مطلوب است. نتيجه ‌گيري: پژوهش تجربي Greene و همكارانش تنها به تاييد نتيجه‌ اي توصيفي درباره ارتباط بخش ‌هاي شناختي مغز با شهودهاي نتيجه ‌گرايانه از يك سو و ارتباط بخش‌ هاي عاطفي مغز با شهودهاي وظيفه ‌گرايانه از سوي ديگر منجر مي شود و هيچ نتيجه هنجاريني درباره نظريه‌ هاي اخلاقي رقيب وظيفه‌ گرايي و نتيجه ‌گرايي نمي ‌توان گرفت.