شناسايي عوامل مؤثر در توسعه تكواندو ايران و ارائه مدل

پژوهش حاضر با هدف شناسايي عوامل مؤثر در توسعه تكواندو ايران و ارائه مدل انجام گرفت. روش پژوهش از نظر هدف كاربردي و از نظر روش اجرا به صورت آميخته بود كه به‌ صورت ميداني انجام شد. در بخش كيفي تحقيق با استفاده از روش نمونه‌گيري هدفمند با 25 نفر از افراد جامعه، تا دستيابي به اشباع نظري مصاحبه‌هاي كيفي انجام شد. در بخش كمي نيز با استفاده از جدول مورگان 277 نفر به عنوان حجم نمونه به روش خوشه‌اي انتخاب گرديد. ابزار اندازه‌گيري پژوهش در بخش كيفي شامل مصاحبه نيمه ساختاريافته بود. در مرحله كمي از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. براي بدست آوردن روايي پرسشنامه از روايي محتوايي، روايي سازه و براي پايايي آن از آلفاي كرونباح استفاده شد. هفت عامل شامل عوامل اجتماعي و فرهنگي، عوامل فناوري، عوامل اقتصادي، عوامل سياسي، عوامل ورزشي، عوامل مديريتي و اماكن و تجهيزات بر توسعه ورزش تكواندوي كشور موثر مي باشند؛ كه بين آنها تفاوت معناداري وجود دارد به طوري كه، «عوامل مديريتي» بالاترين رتبه در عوامل موثر بر توسعه رشته تكواندو از ديدگاه نمونه تحقيق داشته و «عوامل سياسي» پايين‌ترين رتبه را به خود اختصاص داده‌اند (0/01=Sig،38/84=2χ). همچنين، پس از تدوين مدل عوامل موثر بر توسعه ورزش تكواندوي كشور مشخص شد كه شاخص‌هاي برازش مدل از مقدار قابل قبول و مطلوب برخوردار بوده و مدل تحقيق تأييد شد.