عنوان مقاله :
مطالعه تطبيقي برنامه درسي شيمي ايران و ژاپن در دوره متوسطه دوم
عنوان به زبان ديگر :
Comparative study of Iran and Japan chemistry curriculum in secondary school
پديد آورندگان :
شرفي، داريوش دانشگاه فرهنگيان - گروه شيمي، تهران، ايران , آقازيارتي، محسن دانشگاه فرهنگيان - گروه شيمي، تهران، ايران , زماني، كوثر دانشگاه فرهنگيان - گروه شيمي، تهران، ايران , ميرمحمدي، مهدي دانشگاه فرهنگيان، تهران، ايران
كليدواژه :
الگوي بردي , برنامه درسي شيمي , مؤلفه‌هاي برنامه درسي , فعاليت عملي , شيوه‌هاي فعال تدريس
چكيده فارسي :
در اين پژوهش برنامه درسي شيمي ايران و ژاپن، با روش تطبيقي و الگوي بردي مورد بررسي قرار گرفت. در ادامه مؤلفه‌هاي برنامه درسي(مباني و فلسفه، اهداف، محتوا، روش‌هاي ياددهي-يادگيري(تدريس) و ارزشيابي) بررسي شد. نتايج نشان مي‌دهد كه مؤلفه‌هاي برنامه درسي شيمي ايران در قسمت محتوا و هدف غني است و تشابهات بسياري با سيستم آموزشي كشور پيشرفته‌اي هم‌چون ژاپن دارد ولي در روش تدريس بسيار متفاوت است. در ايران تاكيد زيادي روي روش سخنراني مي‌شود در حاليكه علوم تجربي نظير شيمي، جزو علوم آزمايش محور محسوب مي شوند و نياز است تا اين دروس حتي الامكان در آزمايشگاه يا همراه با انجام كار عملي مانند يك آزمايش ساده تدريس شوند. بنابراين فعاليت عملي بايد به يكي از اركان اساسي در آموزش علوم تجربي تبديل شود. بنابراين توجه بيشتر به شيوه هاي نوين و فعال آموزشي، منجر به ارتقا برنامه درسي شيمي در ايران و ارتقا سطح يادگيري فراگيران در حوزه علوم تجربي مانند شيمي مي‌شود.
چكيده لاتين :
In this study, the curriculum of chemistry in Iran and Japan was studied using comparative method and Beredy pattern. The following components of the curriculum (foundations and philosophy, goals, content, teaching-learning (training) and evaluation methods) were investigated. The results show that the components of Iranian chemistry curriculum are rich in content and purpose, and many similarities with the education system of the country have advances such as Japan, but are very different in the teaching method. In Iran, emphasis is placed on the teaching method of lectures, while empirical sciences such as chemistry are considered to be test-oriented sciences. Hence, these lessons should be taught along with practical work such as a simple test. Therefore, practical activity should become one of the essential pillars in the teaching of experiential sciences. Therefore, paying more attention to new ways of teaching and educating, promoting the curriculum of chemistry in Iran, and promoting the level of learning of learners in the field of experimental sciences such as chemistry.
عنوان نشريه :
پويش در آموزش علوم پايه
