نقش طبقه متوسط جديد در روند شكل گيري انقلاب اسلامي بين سال هاي57 - 1320

The role of the new middle class in the process of the formation of the Islamic Revolution between 1320 – 57

انقلاب اسلامي ايران را مي­ توان يكي از مهم ترين پديده­ هاي قرن بيستم دانست. در روابط سياسي- اجتماعي جوامع مدرن، نقش­ پذيري طبقه متوسط جديد در مشاركت­ هاي سياسي، فرهنگي جامعه نكته ­اي قابل كتمان مي­باشد. اين طبقه، كانون فعاليت­هاي سياسي و فرهنگي در درون جامعه شهري جديد است و اين در حالي است كه طبقه متوسط جديد به لحاظ جايگاه اجتماعي و اقتصادي بينابيني خود گرفتار حفظ موقعيت و تراكم و انباشت نا­محدود ثروت نيست و به خاطر موقعيت­ هاي شغلي خود بار اصلي انقلاب­ ها، تحولات و اصلاحات آن را بر دوش دارد. تلاش رژيم پهلوي براي حفظ نظام سياسي پدر شاهي نوين خود كه عملاً با مشاركت طبقات اجتماعي منافات داشت و ورود اكثر كشورهاي جهان در عرصه توسعه و نوسازي كه موجب برانگيختن احساس جمعي طبقه متوسط جديد در ايران گرديد رژيم را با معضلات خاصي مواجه ساخت و عملا حكومت را واداشت تا در برخورد با طبقات اجتماعي سياست دوگانه ­اي اتخاذ نمايد و به مهار و كنترل طبقات اجتماعي اقدام نمايد.در همين راستا روند نوسازي كه در دوران پهلوي دوم تشديد گرديد، بي­ توجهي به طبقه متوسط جديد در روند عملكرد حزب رستاخيز در بيگانه سازي هرچه بيشتر اين طبقه از حكومت و ساختار پدرشاهي نوين قدرت كه با ظهور و قدرت­يابي طبقه متوسط جديد مخالف است، بهره ­گيري از آموزه ­هاي اسلامي- انقلابي، ناتواني رژيم در سركوب اعتراضات و پذيرش نقش رهبري امام خميني(ره) در اين طبقه رامي ­توان از اصلي­ ترين عوامل تقابل طبقه متوسط با رژيم پهلوي و تاثير گذاري ايشان در روند شكل­ گيري انقلاب اسلامي دانست.

The Islamic Revolution can be considered one of the most important phenomena of the twentieth century. In modern societies, the role of the new middle class in political, cultural participation is undisputed.This class is the focus of cultural and political activities in the modern urban community while the new middle class is not involved in keeping position and unlimited accumulation of wealth and because of its job positions, this class has the main burden of revolutions, transformations and reforms.The Pahlavi regime''s attempt to maintain the political system of his new patriarchy which was incompatible with the participation of social classes and The entrance of countries around the world in development and renovation fields which led to exciting the feelings of some of the new middle classes in Iran, caused the regime to face particular difficulties and forced it to actually accept a dual policy in its behavior to social classes and try to control and harness social classes. In this way, the renovation trend which was more severe in the second Pahlavi period, inability of regime in suppressing protests and accepting the leadership role of Imam Khomeini in this class can be considered as the main factors of middle class oppositeness with Pahlavi regime and his effectiveness in the forming trend of Islamic Revolution.