تجزيه‌و‌تحليل فضايي به‌منظور شناسايي عوامل مؤثر بر تصادفات رانندگي و پيش‌بيني نقاط و نواحي حادثه‌خيز در سطح شبكة معابر شهري

در اين پژوهش به‌منظور ارزيابي ارتباط بين پارامترهاي محيطي و خطر وقوع تصادفات رانندگي، در مرحله اول متغيرهاي محيطي مؤثر بر وقوع تصادفات انتخاب شدند. در ادامه داده‌هاي مكاني مربوط به اين پارامترها جمع‌آوري‌ شده و در جي‌آي‌اس به نقشه‌هاي رستري هم‌سان تبديل شده و به‌عنوان متغيرهاي مستقل در نظر گرفته مي‌شوند. از طرفي تصادفات به‌وقوع پيوسته مربوط به سال‌هاي گذشته به‌صورت موقعيت مكاني وارد جي‌آي‌اس شده، سپس با استفاده از تابع تراكم كرنل در جي‌آي‌اس، تراكم تصادفات در معابر شهر به‌دست آمد و به‌عنوان متغير وابسته در نظر گرفته شد. پس از آماده‌سازي متغيرها، پارامترهايي كه ارتباط معني‌دار با تصادفات دارند، از طريق روش OLS استخراج مي‌شوند، سپس با استفاده مدل رگرسيون وزن‌دار جغرافيايي (GWR)، ارتباط بين پارامترهاي انتخاب شده از روش OLS با تصادفات، بررسي شدند. با توجه به نتايج روش OLS از بين 8 متغير انتخاب‌شده براي پژوهش حاضر، 6 متغير شامل حجم شدآمد، تراكم جمعيت، تراكم تقاطع‌ها، تراكم فعاليت‌ها، بافت فرسوده و فاصله از دوربرگردان‌ها جزو متغيرهاي تأثيرگذار و داراي رابطه معني‌دار با تصادفات شناخته شدند. از طرفي 2 متغير فاصله از ميادين و ميزان انحناي معابر داراي رابطه معني‌داري با حجم تصادفات نيستند. با توجه به نتايج ارائه شده از مدل GWR، در متغير حجم شدآمد بخش‌هاي مركزي نواحي 1 و 2 منطقه مورد مطالعه، داراي اهميت بالايي است. متغير تراكم جمعيت بيش‌تر منطقه ضرايب مثبت براي اين متغير به‌دست آمده است. براي متغير تراكم تقاطع‌ها بيش‌تر قسمت‌هاي منطقه شاهد تأثير مثبت بر وقوع تصادفات هستيم. براي متغير تراكم فعاليت به‌جز در بخش مركزي از ناحيه 2، در ساير بخش‌هاي منطقه شاهد رابطه مثبت هستيم. در متغير تراكم بافت فرسوده به‌جز بخش‌هايي از ناحيه 2، در ساير نواحي ضرايب منفي به‌دست آمد. براي متغير فاصله از دوربرگردان‌ها به‌جز بخش‌هاي مركزي ناحيه 1 و قسمت‌هاي كوچكي از ناحيه 2، رابطه مثبت با حجم تصادفات به‌دست آمده است.