دستاوردهاي تفكر اسلامي با رويكرد سيستمي در مديريت

بررسي هاي اوليه در منابع اسلام، وجود گزاره هاي مهم، حساس و تصميم سازي را در زمينه هاي مختلف زندگي فردي و جمعي نشان مي دهد و به نظر مي رسد كه دين اسلام براي موضوعات مختلف در زندگي انسان ها برنامه و مدلهاي خاصي ارائه كرده است و اين مدل ها به صورت شبكه واحد با يكديگر در تعامل هستند و هر يك از گزاره هاي دين جايگاه خاصي در شبكه و سيستم طراحي شده دارند كه فقط در صورت قرار گرفتن در موقعيت واقعي خود، اثر مورد نظر را توليد مي كنند. براي دستيابي به موقعيت و خصوصيت هر يك از گزاره هاي دين در سيستم هاي حياتي زندگي و كشف سيستم هاي پيشنهادي دين نياز به ديد سيستمي و عبور از ذهنيت جزئي و توصيه اي بودن گزاره هاي دين و دستيابي به ذهنيت برنامه ساز و نگرش سيستمي آن ها است. در جهان معاصر سازمانها ركن اصلي جوامع اند. شرايط مختلف زماني و مكاني و نيازهاي گوناگون انسانها باعث ظهور و گسترش روزافزون سازمانها و موسسات مختلف شدند. اين سازمانها تقريبا در تمام شئون زندگي انسان تاثير گذارند. بديهي است سازمانها هنگامي مي توانند در به انجام رساندن ماموريتها و رسيدن به اهداف خود موفق شوند كه از مديريتي توانمند و كار آمد برخوردار باشند؛ زيرا مديريت مهم ترين عامل تداوم حيات و استمرار موفقيت سازمان است و نقشي بسيار مهم و حياتي در رشد و بالندگي و پيشرفت سازمان بر عهده دارد. هدف اين پژوهش بررسي نقش تفكّر اسلامي با نگرش سيستمي در مديريت است. بررسي ها نشان ميدهدكه نگرش اسلامي با الهام گرفتن از قرآن كريم، سنت پيامبر(ص) و سيرة معصومين(ع) در مديريت معنوي و فرا ذهني بوده و به صورت تعاملي به ارتباط بين امور و پديده ها توجه مي نمايد. اين نگرش مي تواند تفكر سيستمي را به عنوان يكي از كارآمد ترين نگرشها در زمينه مديريت سازمان ها معرفي نمايد.