بررسي مقايسه‌اي تاثير دوستاكسل بر داربست سلولي تخمك موش سوري پس از انجماد شيشه‌اي با دو ماده انجمادي متفاوت

Comparative study of impact of docetaxel on the cytoskeleton of mouse oocytes after vitrification with two different cryopreservation solutions

زمينه و هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسي مقايسه‌اي تاثير ماده دوستاكسل بر روي لقاح آزمايشگاهي، درصد زنده‌ماني و داربست سلولي تخمك‌ها پس از انجماد شيشه‌اي با دو ماده انجمادي متفاوت مي‌باشد. روش كار: براي رسيدن به اين منظور موش‌هاي ماده نژاد NMRI با سن 8 تا 10 هفته با تزريق هورمون‌هاي PMSG و HCG براي تخمك‌گذاري تحريك شدند. توده سلولي كومولوس اطراف تخمك با استفاده از آنزيم هيالورونيداز 1/0% برداشته و سپس تخمك‌ها به 8 گروه آزمايشي شامل گروه‌هاي كنترل، دوستاكسل، دوستاكسل+ محلول انجمادي1، دوستاكسل+ محلول انجمادي2، دوستاكسل+ انجماد شيشه‌اي 1، دوستاكسل+ انجماد شيشه‌اي2، انجماد شيشه‌اي 1 و انجماد شيشه‌اي 2 تقسيم گرديدند. تخمك‌هاي بالغ در محلول‌هاي انجمادي اتيلن گليكول و دي‌متيل‌سولفوكسايد با غلظت 15 درصد و ساكارز 5/0 مولار در گروه انجمادي 1 و محلول‌هاي انجمادي اتيلن‌گليكول 5/7 %، گليسرول 5/7 % و سوكروز 5/0 مولار در گروه انجمادي دوم منجمد شدند. پس از ذوب شدن، درصد زنده ماني و لقاح آن ها تا مرحله دو سلولي بررسي گرديد. رنگ‌آميزي ميكروتوبول‌ها در تخمك‌ها با آنتي‌بادي آلفاتوبولين انجام گرديد. يافته ها: نتايج نشان مي‌دهد تفاوت‌هاي معني‌داري بين درصد زنده ماني و درصد لقاح گروه‌هاي انجمادي در مقايسه با گروه كنترل وجود دارد(P<0.05). درصد زنده ماني و درصد لقاح در گروه انجمادي اول نسبت به گروه انجمادي دوم كاهش يافت اما اين دو گروه از نظر آماري تفاوت معني‌داري بايك ديگر نداشتند. هم چنين درصد زنده ماني و درصد لقاح گروه‌هاي پيش انكوبه شده با دوستاكسل بيشتر از گروه‌هاي انكوبه نشده بود نتيجه گيري: با توجه نتايج حاصل دوستاكسل با كاهش آسيب‌هاي وارده به اسكلت سلولي تخمك مي‌تواند در بهبود تكنيك‌هاي توليد مثلي موثر باشد.

Inroduction & Objective: The aim of the present study was to investigate the effect of docetaxel on the survival rate and in vitro fertilization of oocytes after vitrification by two cryopreservation solution. Materials and Methods: For this NMRI mice (8-10 weeks old) were superovulated by injecting PMSG and HCG. Oocytes are surrounded by cumulus and corona cells and must be denuded by 0.1% hyaluronidase enzyme. The oocytes were then divided into 8 experimental groups including control, docetaxel, docetaxel + vitrification 1 solution; docetaxel + vitrification1; vitrification1; docetaxel + vitrification 2 solution; docetaxel + vitrification2; vitrification2. Mature oocytes were vitrified in ethylene glycol and dimethyl sulfoxide solutions at 15% concentration and 0.5 M sucrose in cryopreservation solution1 and ethylene glycol and glycerol at 7.5 concentration and 0.5 M sucrose in cryopreservation solution2. After thawing, their survival and fertilization rates were assessed up to the two-cell stage. Staining of the microtubules in the oocytes was performed with alpha-tubulin antibody. Results: The results showed a significant difference in survive and fertilization rates compared to the control group (P<0.05). The rate of survival and formation of 2-cell embryos in the first cryopreservation group decreased compared to the second cryopreservation group but the two groups were not statistically significant. The results showed that survival and fertilization rates in pre-incubated groups with docetaxel were higher than non-incubated groups. Conclusion: Docetaxel could improve reproductive techniques by reducing the damage to the oocyte cytoskeleton.