عنوان مقاله :
رابطۀ مدت زمان تحت تنش عضله در تمرين مقاومتي با عوامل مؤثر در رگزايي دختران غيرفعال
عنوان به زبان ديگر :
Relationship between time under tension of muscle in resistance training with angiogenesis effective factors in inactive girls
پديد آورندگان :
شيري، راضيه دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات، تهران، ايران , عبدي، مهسا دانشگاه خوارزمي - دانشكدۀ تربيت بدني و علوم ورزشي،تهران، ايران , اماني شلمزاري، صادق دانشگاه خوارزمي - دانشكدۀ تربيت بدني و علوم ورزشي،تهران، ايران
كليدواژه :
اندوستاتين , انقباض برونگرا , قدرت پا , هورمون رشد
چكيده فارسي :
: از جمله تغييراتي كه هنگام فعاليت ورزشي در ساختار عروقي عضلۀ اسكلتي براي رفع شرايط استرسي رخ ميدهد، فرايند رگزايي است كه مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. بنابراين، تحقيق حاضر با هدف بررسي اثر شش هفته تمرين مقاومتي با مدت زمان تحت تنش متفاوت عضله بر برخي عوامل رشد عروقي سرم دختران غيرفعال انجام گرفت.
روشها: 20 دانشجوي دختر داوطلب (ميانگين سني 3/22 سال) بهطور تصادفي و مساوي در دو گروه با مدت زمان تحت تنش (يك ثانيه-يك ثانيه) و (دو ثانيه-چهار ثانيه) قرار گرفتند. تمرين مقاومتي به مدت شش هفته، سه روز در هفته، در هشت ايستگاه، سه نوبت، شدت 1RM 75 درصد (10 تكرار) و 1RM 50 درصد (5 تكرار) براي يكسان شدن بار تمرين، در دو گروه انجام گرفت. بهمنظور بررسي متغيرهاي VEGF، GH و اندوستاتين پيش از دورۀ تمريني و 48 ساعت پس از آخرين جلسۀ تمرين از آزمودنيها نمونۀ خون گرفته شد. دادهها با آزمون آماري تحليل كوواريانس ارزيابي شدند.
نتايج: در پي شش هفته تمرين مقاومتي، در مقادير سرمي VEGF (59/0P=) و GH (89/0P=) بين دو گروه، تفاوت معناداري وجود نداشت. اما در مورد قدرت پا (01/0P=) و اندوستاتين (04/0P=) تفاوت بين دو گروه معنادار بود.
نتيجهگيري: اگرچه در شاخصهاي مربوط به محرك رگزايي اختلافي بين دو گروه در مدت شش هفته مشاهده نشد و به احتمال زياد براي اين شاخصها به زمان بيشتري نياز است، اما در مورد مهاركنندۀ آنژيوژنز اين اختلاف معنادار بود. همچنين جزء برونگرا بيشتر در تمرين دو ثانيه- چهار ثانيه با افزايش قدرت بيشتري همراه بود.
چكيده لاتين :
One of the changes that occurs in the vascular structure of skeletal muscle during exercise to resolving stress is the process of angiogenesis that has been considered by researchers. Thus, the aim of this study was to investigate the effect of 6-week resistance training with different Time under Tension (TUT) on some serum vascular growth factors in inactive girls.
Methods: 20 female volunteer students (mean age 22.3 yrs) were randomly and equally divided into two groups with different TUT of (1s – 1s) and (2s – 4s). Resistance training was performed for 6-week, three times per week, in eight stations,three sets, the intensity of 75% 1RM (10 repetitions) and 50% 1RM (5 repetitions) to equalize the training load in two groups. Blood samples were taken from the subjects before the training period and 48 hours after the last training session to evaluate the variables of VEGF, GH and endostatin. Data were analyzed by analysis of covariance.
Results: There were no significant differences in serum levels of VEGF (P = 0.59) and GH (P = 0.89) between groups following six weeks of resistance training. But there were significant differences in serum endostatin level (P = 0.04) and leg strength (P = 0.01) between the two groups.
Conclusion: Although there was no significant difference in angiogenesis related-factors between the two groups during six weeks and it is likely to need more time, but in the case of angiogenesis inhibitor, this difference was significant. Also, the more eccentric component was more associated with more strength in the 2s – 4s training
عنوان نشريه :
فيزيولوژي ورزش و فعاليت بدني