تأثير يك دوره تمرين بر عوامل ميتوفاژي ميتوكندري در موش هاي صحرايي نر چاق

The effect of training on mitochondrial mitophagy factors in obese male rats

ميتوفاژي مي­تواند به كنترل كيفيت ميتوكندري كمك كند. هدف از مطالعه حاضر، بررسي تأثير يك دوره تمرين بر عوامل ميتوفاژي ميتوكندري در موش هاي صحرايي نر چاق بود. روش‌ها: در اين مطالعه تجربي، 40 سر موش صحرايي نر (ميانگين وزن20±120 گرم) پس از القاء چاقي با رژيم غذايي پرچرب (به مدت 10 هفته)، 8 سر موش صحرايي از گروه رژيم غذايي پرچرب (O) و 8 سر موش صحرايي گروه رژيم غذايي استاندارد (C) براي بررسي القاي چاقي تشريح شدند و ساير موش‌هاي صحرايي چاق به‌طور تصادفي به 3 گروه كنترل چاق (OC)، تمرين تداومي با شدت متوسط (MICT) و تمرين تناوبي با شدت بالا (HIIT) تقسيم شدند. HIIT شامل 10 مرتبه‌ فعاليت 4 دقيقه‌اي با شدت 90-85 درصد VO2max و دفعه هاي استراحت فعال 2 دقيقه‌اي و برنامه MICT نيز 5 جلسه در هر هفته با شدت 70-65 درصد VO2max به مدت 12 هفته اجرا شد. سطوح bcl2 و پاركين با استفاده از روش الكتروفورز ژل و وسترن بلات اندازه­گيري شد. داده­ها با استفاده از آزمون‌هاي تحليل واريانس يك‌طرفه و آزمون تعقيبي توكي در سطح معنا‌داري 05/0P≤ تجزيه و تحليل شد. نتايج: نتايج نشان داد هر دو مداخله تمرين HIIT و MICT به افزايش معنا دار bcl2 و پاركين عضله نعلي نسبت به گروه كنترل منجر شدند (05/0P<). تفاوت معنا‌داري بين دو گروه HIIT و MICT در سطوح bcl2و پاركين رت‌هاي چاق وجود نداشت (05/0

Mitophagy can assist in mitochondrial quality control. The aim of this study was to investigate the effect of training on mitochondrial mitophagy factors in obese male rats. Methods: In this experimental study, 40 male rats (weight 120 ± 20 g) after inducing obesity with high fat diet (for 10 weeks), eight rats from the high-fat diet group (O) and eight rats of the standard dietary group (C) to investigate the induction of obesity were described and other obese rats were randomly divided into three groups: obesity control (OC), moderate intensity continuous training (MICT) and high intensity interval training (HIIT). The HIIT protocol includes 10 bouts of 4-minute activity with intensity of 85-90% vo2max and 2-minute active rest periods and MICT protocols performed five sessions per week, with intensity of 65-70% VO2max for 12 weeks. Bcl2 and parkin levels were measured by gel electrophoresis and western blotting. Data were analyzed by One-way ANOVA and post hoc Tukey at P ≤ 0.05. Results: The results showed that both HIIT and MICT training significantly increased bcl2 and PARKIN of Soleus muscle in comparison with the control group (P < 0.05). However, there was no significant difference between the two groups of HIIT and MICT in bcl2 and PARKIN levels of Soleus muscle in obese male rats (P > 0.05). Conclusion: According to the results, it seems that HIIT and MICT can help reduce mitochondrial degradation and impairment in skeletal muscle during obesity.