مطالعه عوامل اجتماعي موثر بر مشاركت اجتماعي - فرهنگي دبيران مدارس راهنمايي شهر مشهد

Study of Influencing Social Factors on Cultural-Social Participation among Secondary School Teachers in Mashhad

در اين مقاله، ميزان مشاركت اجتماعي- فرهنگي دبيران راهنمايي شهر مشهد، از طريق پژوهش كمي و با روش پيمايشي بررسي شده است. با استفاده از ابزار پرسشنامه و توزيع آن در ميان 220 نفر از دبيران راهنمايي مشهد به عنوان نمونه كه با روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شده اند، داده‌هاي پژوهش گردآوري شد. جهت تبيين متغير مشاركت اجتماعي- فرهنگي و تدوين فرضيه‌ها از نظريه هاي كنش اجتماعي پارسنز، انسجام اجتماعي دوركيم، و نظريه هاي هانتينگتون، لرنر، ليپست، اينگلهارت و وينر بهره گرفته شده است. بر اساس يافته هاي تحقيق، ميزان مشاركت اجتماعي- فرهنگي افراد نمونه در بازه (5-1)، معادل 3/64 بوده كه در حد متوسط روبه بالا است. نتايج حاصل از آزمون دومتغيره نشان از معناداربودن اين مقدار دارد. هم چنين بر اساس نتايج تحليل رگرسيون چندگانه، متغيرهاي خردگرايي، انسجام اجتماعي، دسترسي به رسانه ها، اكتساب گرايي، دينداري و فرآيند ياددهي با مشاركت اجتماعي- فرهنگي رابطه مستقيم و معنادار دارند و اين در حالي است كه بر اساس تحليل مسير، متغيرهاي فعال گرايي و عام گرايي بر مشاركت اجتماعي- فرهنگي داراي تاثيري غيرمستقيم مي باشند.

We studied the rate of cultural-social participation of Mashhad’s teachers through survey method (were distributed 220 questioners among people) and cluster sampling. In theoretical framework used Parsons’s theory of social action, Durkheim’s social integration and theories of Huntington, Lerner, Lipset, Inglehart and Weiner. Findings indicate that the rate of cultural-social participation (ranging from1-5) is 3.46. Also, results of testing hypotheses based on multiple regression analysis indicate that variables of rationalism, social integration, access to media, achievement, religiosity and education have direct and meaningful relationship with cultural-social participation but based on path analysis, variables of affectivity and collectivity have reverse relationship with cultural-social participation. Also, results of testing hypotheses based on multiple regression analysis indicate that variables of rationalism, social integration, access to media, achievement, religiosity and education have direct and meaningful relationship with cultural-social participation but based on path analysis, variables of affectivity and collectivity have reverse relationship with cultural-social participation.