تدوين مدل علي تعهد زناشويي براساس بخشودگي و تمايزيافتگي با ميانجيگري صميميت زناشويي و اثربخشي اين مدل بر كيفيت روابط زناشويي

مقدمه: مهم‌ترين ركن جامعه خانواده است بر همين اساس بررسي عواملي كه در تعهد زناشويي نقش دارند نيز اهميت اساسي پيدا مي ‌كند. هدف: هدف پژوهش حاضر تدوين مدل علي تعهد زناشويي براساس بخشودگي و تمايزيافتگي با ميانجيگري صميميت زناشويي و اثربخشي اين مدل بر كيفيت روابط زناشويي بود. روش: اين پژوهش از لحاظ ماهيت كمي، از نظر هدف كاربردي و از لحاظ شيوه گردآوري داده‌ها همبستگي از نوع تحليل معادلات ساختاري بود. جامعه آماري پژوهش شامل كليه كاركنان متأهل آموزش‌وپرورش ناحيه ۱ و ۲ شهرستان سنندج در سال تحصيلي ۱۳۹۸ ۱۳۹۷ مشغول به تحصيل بود. با استفاده از روش نمونه ‌گيري خوشه‌اي ۳۰ نفر انتخاب و در دو گروه آزمايش و كنترل جايگزين شدند. جهت جمع ‌آوري داده ‌ها از پرسشنامه تعهد زناشويي، مقياس صميميت زناشويي، پرسشنامه تمايزيافتگي خود، مقياس سنجش بخشش در خانواده و پرسشنامه كيفيت روابط زناشويي استفاده شد. جهت تجزيه‌وتحليل آماري داده‌ ها از تحليل كوواريانس به كمك نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۱ استفاده شد. يافته ‌ها: يافته ‌هاي حاصل از تحليل معادلات ساختاري نشان داد كه بخشش (P le;۰/۰۱, beta;=۰/۴۷)، تمايزيافتگي (P le;۰/۰۵, beta;=۰/۱۳) و صميميت (P le;۰/۰۵, beta;=۰/۱۲) بر تعهد زناشويي و بخشش (۰/۰۸) و تمايزيافتگي (۰/۰۲) با واسطه صميميت بر تعهد زناشويي، اثر غيرمستقيم دارد. نتيجه ‌گيري: نتايج نشان داد كه بخشش، تمايز يافتگي و صميميت بر تعهد زناشويي و اثربخشي بر كيفيت روابط زناشويي تأثيرگذار است و پيشنهاد مي‌شود كه رئوس برنامه در اجراي كارگاه ‌هاي آموزشي و اطلاع ‌رساني در مورد آموزش و بيان اهميت متغيرهاي مرتبط با تعهد زناشويي مبنا قرار گيرد.