رابطه نماز و اخلاق مداري

نماز يك ارتباط قوي با سرچشمه خوبي ها، يعني خداوند باري تعالي مي باشد. نماز، پايه قوام دين و سرچشمه زلال معنويت همواره مورد توجه همه اديان الهي و فرستادگان خداوند متعال بوده است. در جوامع امروزي، بيشتر از هر زمان ديگري، به اخلاق احساس نياز مي شود و مردم بيشتر دچار خلاء معنوي شده و براي رسيدن به خواسته ها و اميال خود، به هر كاري دست مي زنند و در اين راه به هويت و كرامت انساني لطمه وارد مي گردد. امروزه زندگي انسان ها، مملو ازحوادثي است كه عامل بداخلاقي شده است از جمله: آلودگي صوتي، آلودگي هوا، بي هدفي، نداشتن تكيه گاهي مطمين، مناقشه هاي خانوادگي و غيره. تمدن بشر در كنار گسترش رفاه نسبي و ارتباطات مختلف، يكسري رذايل اخلاقي را نيز توسعه داده است. اين نوشتار يك پژوهش كاربردي به روش تحليلي و توصيفي مي باشد كه به اهميت رابطه بين نماز و اخلاق مداري پرداخته است. نماز بهترين ارتباط با منبع اصلي خلقت مي تواند، انسان را با فضايل اخلاقي تربيت كند. نماز باعث ايجاد خلقيات حسنه ضروري و كاربردي در انسان مي شود از جمله: توكل، صبر در برابر مشكلات ،اميدواري به رحمت خدا و غيره. اين فضايل اخلاقي هم توسط نماز، روز به روز تقويت مي شود تا جايي كه انسان مي تواند از بحران هاي امروزه نجات يابد و به سعادت، آرامش و شادي دروني برسد.