چكيده فارسي :
از اركان توسعه، جامعيت و يكپارچه بودن آن در رفع عدم تعادل اقتصادي و اجتماعي و ايجاد ايمني به ويژه در نواحي روستايي است. وجود نابرابري و ابعاد مختلف آن از نشانه هاي مهم توسعه نيافتگي است كه رفع چنين كمبودهايي مستلزم نگرش و توجه جدي به نحوه پراكندگي شاخص هاي توسعه در سطوح مختلف است. پژوهش حاضر با هدف سنجش توسعه نواحي روستايي از ديد روستاييان مورد تدوين و تحرير قرار گرفت. رويكرد حاكم بر تحقيق پيش رو با شيوه كاربردي صورت گرفت. گردآوري اطلاعات نظري مبتني بر روش اسنادي-كتابخانه اي و داده هاي مربوط به جغرافياي مورد مطالعه از طريق روش مصاحبه نيمه ساختاريافته و با بكارگيري پرسشنامه گردآوري شده است. جامعه آماري شامل مردم ساكن در برخي از روستاهاي پنجگانه دهستان شهرستان خوشاب استان خراسان رضوي است. به جهت برداشت نمونه از روش تصادفي طبقه اي استفاده شد كه از طريق مصاحبه با روستاييان تهيه گرديد. جهت سنجش توسعه از ديدگاه روستاييان در اركان توسعه (اقتصادي، اجتماعي و زيست محيطي)، مطابق با طيف ليكرت در قالب 15 شاخص كه بر اساس نظر خبرگان مورد تاييد قرار گرفت، اندازه گيري شده است. سپس با بهره گيري از تكنيك وزندهي، شاخص ها نرمال سازي شد. داده پردازي شاخص ها با نرم افزار SPSS انجام شد. نتايج نشان داد كه از بين سه بعد توسعه، دو بعد اقتصادي و اجتماعي مهمتر تلقي ميشود و بعد زيست محيطي در رده بعدي قرار دارد، در مرحله بعد، براساس ميزان Ci روستاي نوده انقلاب با امتياز (Ci = 0.64)و روستاي راه آهن با امتياز(Ci = 0.44) به ترتيب بالاترين و پايين ترين رتبه ايمني را به خود اختصاص دادند. در نهايت مي توان گفت باتوجه به اختلاف موجود، در سطح توسعه يافتگي روستاهاي متأثر از مرزهاي شمالي استان، لزوم اتخاذ برنامه هاي توسعه اي متوازن نيازي مبرم براي اين نواحي شناخته مي شود.
چكيده لاتين :
One of the pillars of development is its comprehensiveness and integration in eliminating economic and social imbalances and creating security, especially in rural areas. The existence of inequality and its various dimensions is one of the important signs of underdevelopment that eliminating such deficiencies requires a serious attitude and attention to the distribution of development indicators at different levels. The present study was compiled and written with the aim of measuring the development of rural areas from the perspective of villagers. The approach of the present research was applied. Gathering theoretical information based on documentary-library method and data related to the studied geography through semi-structured interview method and using a questionnaire has been collected. The statistical population includes people living in some of the five villages of Khoshab city in Khorasan Razavi province. For sampling, stratified random sampling method was used, which was prepared through interviews with villagers. To measure development from the perspective of villagers in the pillars of development (economic, social and environmental), according to the Likert scale in the form of 15 indicators, which were approved by experts, was measured. Then, using the weighting technique, the indices were normalized. Data indexing was performed with SPSS software. The results showed that among the three dimensions of development, two economic and social dimensions are considered more important and the environmental dimension is in the next category. With a score (Ci = 0.44), they had the highest and lowest safety rank, respectively. Finally, it can be said that due to the existing differences, in the level of development of villages affected by the northern borders of the province, the need to adopt balanced development programs is an urgent need for these areas.
