بررسي معنا شناسي واژگان حوزه غفران در قرآن كريم

معناشناسي، دانش بررسي و مطالعه معاني در زبان‌هاي انساني است، كه بطور كلي به بررسي ارتباط ميان واژه و معنا مي‌پردازد. در حوزه معناشناسي، معنا به دو بخش معناي حقيقي يا مركزي و معناي حاشيه‌اي يا ضمني تقسيم مي‌گردد. با توجه به رشد مطالعات اين حوزه در علوم مختلف، مي‌توان از نمود گسترده آن در ميان واژه‌هاي كلام وحي بهره جست. يكي از گروه‌هاي معنايي در قرآن كريم، كه از اين نظر اندكي مغفول مانده است، واژگان حوزه غفران مي‌باشد. پژوهش حاضر بر آن است كه در قالب روش توصيفي تحليلي به‌ بررسي معناشناسي واژه غفران و مشتقات آن و همچنين ديگر واژگان اين حوزه مانند عفو، صفح، تكفير، تبديل، اذهاب و... پرداخته و از طريق تفاوت معنا به علت گزينش يك لفظ و رد ديگر الفاظ اين حوزه در قرآن كريم پي ببرد. رهيافت حاصل از پژوهش آنكه، در عفو مراد طلب بخشش، در صفح بخشش بدون ملامت و به همراه روي خوش، در غفران بخشش به همراه لطف و رحمت كه همان پوشاندن خطاست و در تكفير كه بالاتر از مغفرت و اعم از آن است، افزون بر پوشاندن، محو كردن را نيز به همراه دارد.