بكارگيري الگوريتم هاي كارآ براي كاهش اختلاف مسافت طي شده توسط وسايل نقليه در يك مسأله مكانيابي- مسيريابي با در نظرگرفتن زمان سفر و سرويس دهي

هدف: ارائه يك مدل برنامه‌ريزي رياضي كه هدف اصلي آن كاهش هزينه‌هاي سيستم از طريق مكان‌يابي مناسب انبارهاي مورد نياز و همچنين مسيريابي وسايل نقليه به‌منظور حمل كالاهاي توليدي به اين انبارها با درنظر گرفتن زمان سفر است.روش‌شناسي پژوهش: با توجه به ماهيت مسئله مكان‌يابي – مسيريابي ميزان سوخت مصرفي و استهلاك وسايل حمل‌و‌نقل رابطه مستقيمي با ميزان مسافت طي شده توسط آن‌ها دارد. مدل ارائه‌شده در اين مقاله در صدد كمينه كردن عدم توازن مسافت طي‌شده توسط وسايل نقليه مي‌باشد. همچنين براي نزديكي هرچه بيشتر مدل ارائه‌شده به شرايط دنياي واقعي، با به‌كارگيري مفهوم پنجره‌ي زماني حداكثر زمان مجاز براي توزيع محصولات نيز در نظر گرفته‌شده است. يافته ها: براي حل مدل ارائه‌شده از الگوريتم‌هاي فرا ابتكاري MOICA، NSGAII و PAES استفاده شده است. براي نشان دادن كارايي روش‌هاي حل، نمونه مسائل مختلفي در اندازه‌هاي متفاوت ارائه و از طريق آن‌ها حل شده و نتايج خروجي از آن‌ها بر اساس معيارهاي QM، MID و SM مقايسه شده است. نتايج حاصله بيانگر برتري الگوريتم MOICA ارائه‌شده در ابعاد بالاست.اصالت/ارزش افزوده علمي: توازن در ميزان مسافت طي شده توسط وسايل حمل‌و‌نقل با توجه به درنظرگرفتن پنجره زماني مي‌تواند باعث نزديكي مدل به دنياي واقعي شود و تخمين دقيق‌تري از هزينه‌ها را ارائه دهد.