مقايسه زور زدن مديريت شده و خودبخودي مادر، بر درد و طول مدت مرحله دوم زايمان زنان نخست زا

زمينه و هدف: عليرغم عوارض اداره فعال مرحله دوم زايمان، اين روش همچنان ا ستفاده مي شود. طي مطالعات اخير به نظر ميرســد زور زدن خودبهخود باعث كاهش عوارض زايماني ميگردد. اين مطالعه به بررســي درد و طول مرحله دوم زايمان مادران نخستزا در دو روش زورزدن مي پردازد.روش ها: اين مطالعه نيمه تجربي يك سوكور بر روي60 زن واجد مشخصات پژوهش در بيمار ستان مبيني سبزوار انجام شد. افراد به روش نمونه گيري آسان انتخاب، سپس بر اساس تمايل مادران در يكي از دو گروه قرار گرفتند. در گروه زور زدن فعال، با شروع انقبا ضات مادر نفس عميق كشيده و با نگه داشتن نفس ده ثانيه زور ميزند. در گروه زور زدن خودبهخود، مادر به طور فعال هيچ زوري نميزند(مگر زور و فشاري كه به طور غيرارادي ايجاد مي شود). سپس افراد به تخت زايمان منتقل ميشــدند. طول مرحله دوم زايمان اندازه گيري و مقياس درجه بندي درد يك ســاعت بعد زايمان تكميل شد. تجزيه و تحليل آماري با نرم افزار spss و آزمون هاي آماري تي و مجذوركاي انجام گرديد.نتايج: در گروه زور زدن خود به خود نسبت به روش فعال ميزان درد احساس شده،(p=0/01) طول مدت مرحله دوم زايمان(p=0/001)، پارگي درجه 1 پرينه(p=0/03)كمتر و ميزان پرينه سالم(p=0/01) بيشتر بود.نتيجه گيري: از آنجا كه روش زور زدن خودبه خود با درد كمتر و طول مدت كوتاهتر مرحله دوم همراه بوده، توصـــيه به استفاده از اين روش در مرحله دوم زايمان منطقي به نظر مي رسد.