تحليل پراكندگي رشته‌ها و شرايط پذيرش پذيرفته‌شدگان دوره دكتري آموزش عالي در ايران

دانشگاه‌هاي ايران از ابتداي تعريف دوره دكتري آموزش عالي، تعداد دانشجوياني با رشته‌هاي مختلف در مقاطع قبلي پذيرفته‌اند. هدف از اين پژوهش، تحليل وضع موجود رشته آموزش عالي در ايران از نظر تعداد پذيرفته‌شدگان در دانشگاه‌هاي مختلف و همچنين تحليل پراكندگي رشته مقاطع قبلي پذيرفته‌شدگان آموزش عالي است. همچنين پيشنهادهايي به‌عنوان پيش‌شرط يا شرايط پذيرش در دوره دكتري آموزش عالي با توجه به تجربه‌هاي بين‌المللي ارائه مي‌گردد. پژوهش با استفاده از روش توصيفيتحليلي و گردآوري اطلاعات كتابخانه‌اي، با استفاده از روش تحليل محتواي كيفي به روش تحليل مضامين و انباشت نگاشتي از طريق سند كاوي و استفاده از طرح پژوهش غيرآزمايشي تدوين‌شده است. جامعه آماري پژوهش كليه پذيرفته‌شدگان دانشگاه‌هاي سراسري دوره دكتري آموزش عالي از سال 90 تا 98 بودند. جهت پيشنهاد پيش‌شرط يا شرايط پذيرش در دوره دكتري آموزش عالي از روش پژوهش مطالعه تطبيقي استفاده شد. بر اساس نتايج پژوهش تعداد پذيرفته‌شدگان دوره دكتري آموزش عالي از سال 90 تا 94 روندي افزايشي داشته و از سال 95 روند افزايشي آن متوقف و تقريباً ثابت مانده است و از سال 97 همگام با روند كلي كاهش ظرفيت پذيرش دوره دكتري، كاهش‌يافته است. دانشگاه شهيد بهشتي و علامه طباطبايي (46% از كل پذيرفته‌شدگان) بيشترين و دانشگاه اصفهان كمترين سهم (2%) را در پذيرش دانشجوي دكتري اين دوره داشته‌اند. گروه علوم تربيتي و دبيري و آموزش، زبان‌هاي خارجي، مهندسي، علوم پزشكي و مديريت و علوم اقتصادي بيشترين و رشته‌هاي علوم اجتماعي، روانشناسي، هنر و معارف نيز كمترين سهم را در رشته مقاطع قبلي پذيرفته‌شدگان دارند. تعريف حوزه پژوهشي مرتبط با حوزه تخصصي مقاطع قبلي پذيرفته‌شدگان، 3 تا 5 سال تجربه فعاليت حرفه‌اي، پژوهشي، تدريس، ارزشيابي يا مديريت در حوزه آموزش عالي، توصيه‌نامه از اعضاي هيئت‌علمي و ... به‌عنوان شرايط و پيش‌نيازهاي پذيرش در دوره دكتري پيشنهاد شدند.