آسيب شناسي انتظار منتظران حضرت موسي عليه السلام

آسيب، عاملي است كه سبب اختلال، ناهنجاري و آفت در پديده ها مي شود و آسيب شناسي به مطالعه و بررسي دقيق عوامل زمينه ساز، پديد آورنده و يا ثبات بخش آفات و آسيب هاي موجود مي پردازد. هر واقعيت اصيلي، مورد هجمه وسيعي، براي ارايه بدل آن قرار مي گيرد. مراد از انتظار در اين نوشتار، انتظار انقلاب حضرت موسي عليه السلام است. تاريخ بشر به منتظران حضرت حجت عليه السلام، يادآور مي شود كه در دوران برخي از معصومين پيشين، مردم انتظار انقلاب آنها را كشيده اند و اين چشم به راه بودن آنها، با آفاتي مواجه شد كه مانع از بهره برداري كامل منتظران، از اين انتظار شده است. اين پژوهش به روش توصيفي تحليلي، انتظار منتظران حضرت موسي عليه السلام را مورد بررسي قرار داد و اين نتيجه حاصل شد كه منتظران حضرت موسي عليه السلام با مشاهده و لمس سختي ها و معجزات و ديدن بلاهاي وارده بر دشمنان و نجات خودشان به خاطر همراهي با ولي خدا، نتوانستند اين انتظار را به سرانجام برسانند و درگير آسيب هايي همچون عدم اعتماد به ولي خدا، عدم اطاعت از جانشين منتظر، انحراف خواص در موقعيت ها و فساد اقتصادي و فرهنگي و...شدند. تبيين اين آسيب ها، هشداري براي منتظران حضرت حجت عليه السلام بوده تا گرفتار اين آسيب ها نشده و از مزاياي انتظار خود، بي بهره نمانند.