ارزيابي ميزان آسيب پذيري زيرساخت‌هاي شهري با رويكرد پدافند غيرعامل (مطالعه موردي: شهر شيروان)

بكارگيري اصول پدافند غيرعامل يكي از مهمترين تمهيدات كاهش خطرپذيري شهر ها در برابر تهديدات و اقدامات نظامي دشمن در شهرها است. با توجه به نقش و جايگاه شهر شيروان، پژوهش حاضر بدنبال ارزيابي ميزان آسيب پذيري شهر شيروان با رويكرد پدافند غيرعامل در رابطه با زيرساخت‌ها و شريان‌هاي حياتي آن است. روش تحقيق به صورت توصيفي تحليلي بوده است.كه گردآوري اطلاعات به صورت اسنادي، كتابخانه اي و پيمايشي (پرسشنامه و مصاحبه) بوده است. جامعه آماري پژوهش حاضر، شهر شيروان است و نمونه آماري تحقيق براساس روش نمونه گيري هدفمند تعداد 40 نفر از كارشناسان و صاحب نظران حوزه تخصصي و مرتبط با موضوع پدافند غير عامل و شهرسازي بودند. در اين تحقيق حاضر از نرم افزار ArcGIS جهت پردازش داده ها و اطلاعات مكاني و براي وزن دهي لايه ها بر اساس مدل ANP از نرم افزار Super Decision استفاده شده است. يافته هاي تحقيق نشان داد كه ميزان آسيب‌پذيري شهر شيروان در برابر تهديدات نظامي دشمن در 11.6 درصد از شهر خيلي كم، 41.3 درصد ميزان آسيب پذيري كم، 25.9 درصد ميزان آسيب پذيري متوسط، 17.2 درصد ميزان آسيب پذيري بالا و 3.9 درصد ميزان آسيب پذيري خيلي بالا بوده كه در واقع ميزان آسيب پذيري شهر شيروان در 52.9 درصد از شهر پايين و در 21.1 درصد از شهر ميزان آسيب پذيري بالا بوده است. در نهايت با توجه به نتايج نهايي پژوهش مشخص شد كه تأسيسات حياتي با ميانگين تأثير 3.6 به عنوان مهمترين عناصر شهري آسيب‌پذير در برابر تهديدات و اقدامات نظامي دشمن شناسايي شده‌اند.