مدل‌سازي چالش‌هاي استقرار فرهنگ سازماني داده‌محور در سازمان‌هاي دولتي ايران (نمونه پژوهش: سازمان‌هاي تابع وزارت دفاع)

Modeling the Challenges of Establishing a Data-Driven Organizational Culture in Iranian Government Organizations (Case Study: Organizations under the Ministry of Defense)

در عصري كه توجه به اطلاعات و داده در سازمان‌ها، منجر به رشد عملكرد و ذهنيت مثبت نسبت به سازمان مي‌شود، در سازمان‌هاي بزرگ دولتي شاهد كم‌توجهي به داده و داده‌محوري هستيم كه اين موضوع منجر به بي‌بهره شدن سازمان از مزاياي سازمان داده‌محور خواهد شد. پژوهش حاضر با هدف شناسايي و مدل‌سازي چالش‌هاي استقرار فرهنگ داده‌محور در سازمان‌هاي دولتي ايران به‌منظور رفع موانع و استقرار فرهنگ داده‌محور در سازمان‌هاي مذكور انجام شده است. منظور از سازمان‌هاي دولتي در پژوهش حاضر (محدوده پژوهش) سازمان‌هاي تابع وزارت دفاع (ودجا) مي‌باشد. اين پژوهش كاربردي-توصيفي در پارادايم تفسيرگرايي و با رويكردي آميخته (كيفي-كمي) انجام شده است. داده‌ها با استفاده از روش‌هاي مطالعه منابع دانشي موجود، مصاحبه نيمه ساختاريافته و پرسش‌نامه ساختاري تفسيري گردآوري و با استفاده از روش‌هاي تحليل محتواي كيفي جهت‌دار و مدل‌سازي ساختاري تفسيري تحليل شدند. جامعه آماري پژوهش حاضر در هر دو بخش كمي و كيفي اين پژوهش، شامل خبرگان فرهنگ سازماني و علم داده در سازمان‌هاي دفاعي بودند كه با روش نمونه‌گيري هدفمند و تا رسيدن به اشباع نظري 16 مصاحبه انجام شد. خروجي تحليل محتوا به‌منظور بررسي روايي ابعاد و مؤلفه‌هاي استخراج شده در اختيار خبرگان گذاشته شد و جرح‌وتعديل لازم صورت گرفت و پايايي خروجي تحليل محتوا با روش هولستي سنجيده شد كه ضريب آن 0.8 حاصل گرديد. نتيجه منجر به طراحي مدل چالش‌هاي استقرار فرهنگ داده‌محور در سازمان‌هاي دفاعي گرديد. يافته‌ها نشان داد كه 8 بعد سازماني، تصميم‌گيري، بافتار داده، فرهنگ محيطي، مديريتي، استراتژيك، لجستيكي، فردي-شخصيتي به‌عنوان چالش‌هاي مهم و كليدي در مسير استقرار فرهنگ داده‌محور هستند كه اين ابعاد مدل يكپارچه مذكور را شكل مي‌دهند و اين ابعاد با يكديگر در تعامل هستند. نتايج همچنين نشان داد كه مؤثرترين و تأثيرگذارترين بعد فرهنگ محيطي مي‌باشد و ابعاد لجستيك، بافتار داده و مؤلفه‌هاي فردي- شخصيتي اثرپذيرترين ابعاد احصا شدند.

In the era where paying attention to information and data in organizations leads to the growth of performance and a positive attitude towards the organization, in large government organizations we see a lack of attention to data and data-driven, which will lead to the benefit of the organization-based organization. The present study was conducted to identify and model the challenges of establishing a data-driven culture in Iranian government organizations in order to remove barriers and establish a data-driven culture in these organizations. Government organizations in the present study (scope of research) means organizations subordinated to the Ministry of Defense (VDJA). This applied-descriptive research has been done in the paradigm of interpretivism and with a mixed approach (qualitative-quantitative). Data were collected using existing knowledge resource study methods, semi-structured interviews and interpretive structural questionnaires and analyzed using oriented qualitative content analysis and interpretive structural modeling. The statistical population of the present study in both quantitative and qualitative parts of this study included experts in organizational culture and data science in defense organizations, which was conducted by purposive sampling method and until the theoretical saturation of 16 interviews. The content of the content analysis was provided to the experts in order to check the validity of the extracted dimensions and components, and the necessary adjustment was performed. The reliability of the content analysis output was measured by the Holstie method with a coefficient of 0.8. The result led to the design of a model of challenges to establishing a data-driven culture in defense organizations. Findings showed that the eight dimensions of organizational, decision making, data context, environmental culture, management, strategic, logistics, individual - personality are important and key challenges in establishing a data-driven culture that these dimensions form the integrated model. They interact with each other. The results also showed that the most effective and influential dimension is environmental culture and the dimensions of logistics, data texture and individual-personality components were the most effective dimensions. The structural-interpretive model itself has the required reliability and validity and there is no reason to examine them.