بررسي طرز تلقي و ميزان شناخت دانش آموزان دختر پايه پنجم و ششم ابتدايي نسبت به امام زمان(عج) و مسيله غيبت و ظهور ايشان(مطالعه موردي: شهرستان فومن)

ساليان طولاني است كه آخرين امام شيعيان، مهدي موعود (عج) از نظرها غايب اند و امكان بهره گيري از آموزه هاي ديني از طريق ايشان به شكل معمول وجود ندارد. از طرف ديگر بايد گفت كه كودكان در سال هاي ابتدايي مدرسه، درك درستي از مباحث ديني ندارند و در فهم آن ها دچار مشكل مي شوند و سبب ايجاد تصورات غلط در آن ها مي شود. پژوهش كاربردي حاضر با هدف سنجش طرز تلقي دانش آموزان نسبت به مسيله غيبت و ظهور و شناخت امام زمان(عج) انجام شد و روش تحقيق و ابزار اندازه گيري به كار برده شده به ترتيب توصيفي زمينه يابي و پرسشنامه است. نتيجه پژوهش آن شد كه نيمي از دانش آموزان مورد آزمايش اطلاعاتي محدود درباره شناسنامه حضرت(ارواحنا فداه) دارند و بيش از 80 درصد دانش آموزان نسبت به مسيله علل غيبت اطلاعي ندارند و يا دچار بدفهمي هستند؛ همينطور بيش از 80 درصد دانش آموزان نسبت به اتفاقات پس از ظهور آگاهي دارند كه بنابر سن آنها قابل قبول است. نسبت به مسيله وظايف منتظران، شاهد آگاهي نسبي بيش از 85 درصد دانش آموزان هستيم.