ضرورت تبيين زمينه اي تعامل ميان تاريخ و رسانه هاي صوتي و تصويري در مطالعات ميان رشته اي

امروزه در اكثر رسانه ها نمونه هايي از توليدات تاريخي وجود دارد كه در ميان طيفهاي گوناگون مخاطبان علاقمندان خاص خود را دارد. اما اينكه توليدات رسانه اي از ديدگاه متخصصان تاريخ چه جايگاه و اعتباري دارد و ايا آنها مستندات تاريخي به شكل صوت و تصوير را به عنوان مدرك معتبر تاريخي در تحقيقات خود پذيرفته اند همچنان جاي بحث و اختلاف نظر است . همچنين بخشي از تحقيقات تاريخي را پژوهش در باره پيشينه و تاريخ رسانه هاي گوناگون در جوامع مختلف و سير تحول انها تشكيل مي دهد . اما اين تحقيقات هم تنوع كيفي و كاربردي و رويكردي متفاوت دارد. به نظر نگارنده با توجه به پيشينه و گستردگي هر دوحوزه تاريخ و رسانه و اهميت نگاه علمي به زمينه هاي موجود براي آموزش ، تحقيق و حتي كار افريني ، مي بايد بطور مبنايي چگونگي اين ارتباط مطرح شود. با رشد مباحث ميان رشته اي در حوزه هاي مختلف شايد بتوان زمينه هاي جديد همكاري ميان اهل تاريخ و رسانه را اينگونه مورد توجه قرار داد. اين مقاله قصد دارد با روش اسناد ي وتحليلي و توصيفي به اهميت وضرورت و موانع شكل گيري مطالعات ميان رشته اي تاريخ و رسانه در ايران بپردازد.