بهبود كيفيت زه آبهاي شور به روش گياه‌پالايي

Improvement of Saline Effluent Quality Using Phytoremediation

گياه پالايي يكي از روش هاي شوري زدايي نوين، اقتصادي و در عين حال دوستدار محيط زيست است. هدف از پژوهش حاضر بررسي ميزان جذب و حذف برخي از عوامل آلاينده و مغذي موجود در آبهاي شور توسط گياه وتيور گراس (Chrysopogon zizanioides L. Roberty) است. اين پژوهش در قالب يك طرح آزمايش كاملاً تصادفي به شكل چند عاملي در سه سطح مختلف شوري زه‌آب (1، 10 و 14 دسي زيمنس بر متر) و دو سطح تراكم كشت گياه (10 و 20 بوته وتيور) با سه تكرار انجام شد. كشت گياه وتيور در مخازن 220 ليتري با سطح مقطع 0/23 مترمربع واقع در مزرعه آموزشي دانشگاه صنعتي اصفهان صورت گرفت. همچنين، تغييرات پارامترهاي هدايت الكتريكي، كاتيون هاي كلسيم، منيزيم، سديم به همراه عناصر مغذي نيتروژن، فسفر و پتاسيم با زمانماندهاي 3، 7 و 14 روز اندازهگيري شدند. نتايج بهدست آمده حاكي از آن است كه گياه وتيور قادر است در مدت 14 روز هدايت الكتريكي زه آب را در محدوده 15/88-14 درصد و كاتيونهاي سديم، كلسيم، منيزيم، نيترات، فسفات و پتاسيم را به ترتيب در محدوده 14/36-5/59، 94/67-32/41، 51/14-29/57، 3/03-44، 51/54-44/15 و 37/32-24/56 درصد در سطوح شوري مختلف كاهش دهد. تراكمهاي 10 و 20 بوته گياه وتيور به دليل رشد زياد گياه با هم تفاوت معناداري از نظر جذب آلاينده ها نشان ندادند.

Phytoremediation is one of the innovative, economical as well as eco-friendly desalination methods. The current study was aimed at investigating the amount of uptake and removal of some contaminants and nutrients from saline waters by vetiver grass (Chrysopogon zizanioides L. Roberty). This research was performed as multi-factorial in a completely randomized design including three different levels of saline effluent (1, 10 and 14 dS/m) and two planting densities (10 and 20 vetiver plants) with three replications. The vetiver grass was cultivated in 220- liter tanks with a cross-section of 0.23 square meters located in the educational farm at Isfahan University of Technology (IUT), Isfahan, Iran. Moreover, parameters changes including electrical conductivity (EC), cations (Ca, Mg and Na) as well as nutrients (N, P, and K) were measured with a residence time of 3, 7, and 14 days. The obtained results indicate that the vetiver grass can reduce EC (14-15.88%), cations (Ca (32.94-41.67%), Mg (29.51-57.14%), and Na (5.59- 14.36%) as well as nutrients N (31-44.03%), P (44.15- 51.54%), and K (24.37-56.32%)) from different salinity levels during 14 days. Furthermore, there is no significant difference between 10 and 20 vetiver plants in terms of uptake of contaminants due to high plant growth