تاثير بيش اعتمادي مديران بر احتمال وجود بحران‌هاي مالي

The Effect of Managers' Overconfidence on the Possibility of Financial Crises

هدف اين پژوهش بررسي رابطه‌ي بين بيش اعتمادي مديران و احتمال وجود بحران‌هاي مالي است. بيش اطميناني مديران يكي از بحث هاي مهم مالي رفتاري است كه اصل و اساس آن موضوعات روان شناختي مي باشد. بيش اطميناني مي تواند اعتقاد بي اساس درباره توانايي هاي شناختي، قضاوت و استدلال شهودي فرد تعريف شود. بيش اطميناني يكي از مهمترين شخصيتي مديران است كه بر ريسك پذيري تاثير مي گذارد. نمونه‌ي پژوهش متشكل از 185 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و طي بازه‌ي زماني 1394 تا 1398 به شيوه‌ي حذفي سيستماتيك مورد مطالعه قرار گرفته است. براي بررسي فرضيه‌ي پژوهش، از روش رگرسيون لجستيك استفاده شده است. نتايج حاصل از اين پژوهش نشان مي‌دهد كه دربازه‌ي زماني مورد بررسي، بين بيش اعتمادي مديران و احتمال وجود بحران‌هاي مالي رابطه‌ي مثبت و معناداري وجود دارد. به عبارت ديگر، بيش اعتمادي مديران باعث افزايش احتمال وجود بحران هاي مالي در شركت‌ها مي‌شود.

In this study, the relationship between the Managerial overconfidence and Financial distress likelihoood is examined. The research sample consists of 185 firms listed in Tehran Stock Exchange during 1394 to 1398 and in the period studiedbysystematic elimination method was studied. To review hypothesis of research, logistic regression model was used. The results of this study show that in the period studied, Managerial overconfidence and Financial distress likelihoood and there is a significant positive relationship. In other words, the Managerial overconfidence in firms is increasing the financial distress likelihood. In other words, Managerial overconfidence, increasing the Financial distress likelihoood in the firms. The effect of Managerial overconfidence, on the Financial distress likelihoood is significant at 95 percent confidence level