خوانش معماري به مثابه متن با رويكرد نشانه شناسي ساخت گرا (نمونه موردي: مركز فرهنگي- سينمايي دزفول)

No Title

معماري سنتي ايران همواره دربرگيرنده مضامين والايي بوده و آن ها را به صورت رمزگاني پنهان در خود جاي داده است. اين معماري وسيله اي براي درون جويي و مكاشفه است و آرامش را با خود به همراه دارد؛ حال آنكه معماري معاصر ايران با فاصله گرفتن از ارزش هاي سنتي، هرچه بيشتر به آشفتگي و سردرگمي مي رسد. شايد علت اين فاصله، ناتواني در درك ارزش ها و معناي دروني عناصر گذشته باشد. آشكارسازي معاني اين رمزگان به روش هاي تاويل نيازمند است و نشانه شناسي يكي از آن هاست. اين پژوهش در پي پاسخ به سوالات 1-چگونه نشانه شناسي ساخت گرا در تاويل معنا عمل مي كند؟ 2- چگونه بناي معاصر مي تواند حامل معاني دروني باشد؟ شكل گرفته و برآن است تا با بيرون كشيدن عمق مفاهيم معماري سنتي از دل بنايي معاصر و دريافتن ارتباط اين دو به شناخت بيشتر توامان معماري سنتي و معاصر ايران كمك كند. بدين منظور با زاويه ديد نشانه شناسانه به هنر معماري و بالاخص اثري از معماري معاصر ايران پرداخته است. مركز فرهنگي سينمايي-دزفول به عنوان يكي از نمونه ابنيه معاصر كه نگاهي به هنر و معماري پر رمز و راز سنتي ايران دارد و از ساختاري مفهومي و قابل تاويل برخوردار است، انتخاب و از سه منظر زيباشناسانه، عملكردگرايانه و ريخت شناسانه با رويكرد نشانه شناسي ساخت گرا، مورد تاويل قرار گرفته است. اصول و مباني نشانه شناسي ساخت گرا، تبيين و با معماري سنتي ايران به مثابه يك متن تطبيق داده شد. سپس، معناي ضمني برخي از مهم ترين عناصر معماري سنتي، تفسير شد و به عنوان جزيي از بافت متن در كنار ساير نمادها و نشانه هاي مركز فرهنگي-سينمايي دزفول، تحليل گرديد. نتايج به دست آمده نشان داد كه اكثر نمادها، نشانه ها و عناصر معماري سنتي حاوي مضامين و معاني عرفاني است. پژوهش حاضر از نوع كيفي بوده و ابزار گردآوري اطلاعات به روش كتابخانه اي تهيه شده است. همچنين روش تحليل با استفاده از استدلال قياسي و استنتاجي صورت گرفته است.

No abstract