بررسي زمين شناسي و زمين‌ شيمي كانسار مس- طلاي پورفيري- اپي‌ ترمال چوران در زير پهنه دهج- ساردوئيه از كمان ماگمايي اروميه- دختر

كانسار مس طلاي چوران در 70 كيلومتري شهرستان بردسير و در بخش جنوبي كمربند ماگمايي اروميه دختر قرار‌گرفته است. كانه زايي در اين منطقه مرتبط با توده هاي گرانوديوريت و كوارتز ديوريت با سن اليگو ميوسن است كه در توالي آتشفشاني رسوبي ائوسن نفوذ كرده­اند. كانه زايي از عمق به سطح به ترتيب شامل كانه هاي مگنتيت، پيريت، كالكوپيريت، آرسنوپيريت، اسفالريت، گالن و تورمالين است. در قسمت هاي  سطحي كانسار رگه هاي سيليسي سولفيدي با ضخامت هاي متغير (50 تا 150 سانتي‌متر) ديده مي شود. عمده دگرساني ها در اين كانسار از عمق به سطح، شامل دگرساني هاي سديك كلسيك، پتاسيك، فيليك (مربوط به يك سامانه پورفيري)، آرژيليك، آلونيت (مربوط به يك سامانه اپي‌‌ترمال) و در قسمت‌هاي سطحي دگرساني سيليسيك است. بر اساس بررسي‌هاي شيمي سيليكات، پلاژيوكلازهاي توده هاي گرانوديوريت و كوارتزديوريت از نوع آندزين است. بر اساس نمودار Al / (Ca + Na + K) (apfu)  در مقابلAn% ، كليه پلاژيوكلازهاي توده گرانوديوريتي كانسار چوران در محدوده نفوذي­هاي كانه دار و پلاژيوكلازهاي كوارتزديوريت در محدوده نفوذي­هاي نابارور به سمت بارور قرار‌گرفته است. ميزان فلوئور‌IV(F), ، كلر IV (Cl) و نسبت فلوئور به كلرIV (F/Cl) در بيوتيت‌هاي كوارتز ديوريت، به ترتيب 2.2تا4.0، 5.6 تا 5.5، 7.8 تا 9.6 و در گرانوديوريت به ترتيب 2.0 تا 2.4، 5.8 تا 5.6 و (7.7 تا 8.1) است. با توجه به ويژگي‌هايي مانند تغييرات نوع كانه زايي، دگرساني و مشاهدات صحرايي مي‌توان اظهار داشت، كه كانسار مس طلاي چوران مثالي از يك سامانه انتقالي پورفيري به ليتوكپ اپي‌ترمال سولفيداسيون بالاست.