جايگاه و نقش مفهوم اتمسفر در پديدارشناسي نوين هرمان اشميتس

در مقاله حاضر كوشش مي‌شود مفهوم اتمسفر در نظام فلسفي هرمان اشميتس، بنيان‌گذار پديدارشناسي نوين، واكاوي شود تا از رهگذر اين مفهوم راه براي فهم پديدارشناسي نوين او بر ما گشوده گردد. مفهوم اتمسفر يكي از مفهوم‌هاي بنيادين براي فهم نظام فلسفه اشميتس است، مفهومي كه او آن ‌را، با نگاه به چگونگيِ آشكارسازيِ پديدارشناختي، براي عبور از دوگانه سوژه‌ـ‌ابژه و نيز نشان دادن واقعيت‌هاي پنهان و مباني تجربه زيسته واقعيت  به كار مي‌بندد. اين اصطلاح علاوه بر كاربردي كه پيشتر در علومي هم‌چون فيزيك و هواشناسي و روان‌شناسي داشته است، به پديداري انضمامي اشاره دارد؛ همچنين گواهي بر روشي است كه اشميتس پديدارشناسي را درك و دوباره طرح‌ريزي مي‌كند. هدف در اين مقاله آن است كه با بهره‌گيري از واكاوي ساختاري مفهوم اتمسفر، پيوند آن را با مفهوم تن به‌عنوان هسته نظري كار اشميتس، و فضا و احساس به عنوان ديگر مفهوم‌هاي مهم و كليدي در نظام فلسفه او نشان دهد و سرانجام مقايسه‌اي ميان واكاوي اشميتس و ساير پديدارشناسان به‌ويژه هايدگر از مفهوم حال‌وهوا به عنوان مفهوم هم‌پيوند با اتمسفر در سنت پديدارشناسي انجام دهد. نتيجه به‌دست آمده از تحليل در اين مقاله نمايان‌گر جايگاه ويژه مفهوم اتمسفر در نظام فلسفي اشميتس و نقش مهم آن در پي‌ريزي روش پديدارشناسي نوين اوست.