الگوي روزنامه‌نگاري تلويزيوني در پيشگيري از جرم

وقوع جرم، يكي از آسيب‌هاي اجتماعي است كه پيامدهاي نامطلوب و مخربي را براي جامعه به دنبال دارد. از همين روي، جهت جلوگيري از اين آسيب‌ها، نهادهاي درگير از جمله رسانه‌ها، مي‌توانند تأثيرهايي در پيشگيري از وقوع آن و درنهايت كاهش جرايم داشته باشند. هدف اصلي پژوهش، طراحي الگوي روزنامه‌نگاري تلويزيوني، براي پيشگيري از جرم بود. داده‌هاي اين پژوهش، با استفاده از تكنيك مصاحبۀ نيمه‌ساختاريافته داده‌ها با دوازده نفر جمع‌آوري شد، كه به طور مشخص سه نفر استاد روزنامه‌نگاري، سه نفر حقوقدان، سه نفر خبرنگار حوزۀ قضايي و سه نفر از كارشناسان انتظامي بودند. سپس داده‌ها، با استفاده از روش تحليل مضمون و نرم‌افزار مكس‌كيود‌ا نسخۀ 10، در سه مرحله كدگذاري باز، محوري و گزينشي دسته‌بندي شدند. بر اين اساس، 11 مضمون فراگير، 27 مضمون سازمان‌دهنده و 205 مضمون پايه شناسايي، درآخر نيز شبكه مضامين ترسيم شد. مضامين فراگير با مضمون‌هايي چون: پيش‌نياز‌هاي رسانه‌اي پيشگيري از جرم ، مخاطب‌شناسي ، كاركردهاي رسانه‌اي ، هنجارهاي رسانه‌اي پيشگيري از جرم ، اعتمادزايي رسانه‌اي ، برجسته‌سازي ، برقراري امنيت رواني‌ـ اجتماعي عمومي ، چارچوب‌بندي ، حفظ اخلاقيات رسانه‌اي ، ويژگي‌هاي خبرنگار و تكاليف خبرنگار به دسته‌بندي نهايي رسيد. بنابراين، براي پيشگيري از جرم بايد از الگوي خوشه‌اي روزنامه‌نگاري تلويزيوني بهره گرفت. اين الگو شامل دو راهبرد رسانه‌اي: پرهيز از ايجاد هراس اجتماعي و به‌كار بستن تاكتيك قطره‌چكاني در اخبار چالشي، و دو وظيفۀ رسانه‌‌اي: حفظ حريم اخلاقي و خصوصي و پرهيز از سوگيري و قضاوت است.