پيچيدگي هاي شناسايي مسائل عمومي در ايران با رويكرد داده بنياد

آنچه دولت تصميم به انجام آن مي گيرد يا تصميم به انجام آن ندارد خط مشي عمومي خوانده مي شود. اين فرآيند با شناسايي مسئله آغاز مي شود و تمركز آن بر شناسايي مسئله است كه عموم مردم را تحت تأثير قرار مي دهد. اين پژوهش الگوي شناسايي مسائل عمومي با رويكرد داده بنياد در ايران را ارائه مي دهد. در اين پژوهش از نظريه داده بنياد استفاده شده و 15 مصاحبه با خبرگان نظام خط مشي گذاري انجام گرديده است. داده ها توسط كدگذاري باز، محوري و انتخابي تحليل و قضايا والگوي پژوهش ارائه گرديد. تحليل داده ها در نهايت به احصاي 122 مفهوم و 23 مقوله و شكل گيري الگوي داده بنياد انجاميد. نتايج پژوهش نشان مي دهد شرايط علّي شامل مقوله هاي حساسيت عمومي نسبت به موضوع، هزينه ايجاد شده ناشي از وجود موضوع براي كشور، محدوده و قلمرو جغرافيايي درگير با موضوع و حوادث غيرمترقبه و بلاياي طبيعي و عوامل مداخله گر شامل قانونگذاران و مجريان دولتي، بازيگران سياسي، بازيگران غيردولتي، رسانه هاي جمعي، و دانشگاه ها و مؤسسات پژوهشي در فضاي عمومي نظام خط مشي گذاري ايران شامل جريان هاي فكري و مدل هاي ذهني خط مشي گذاران، جريان هاي سياسي و امنيتي، شرايط اجتماعي، فرهنگي و مذهبي، شرايط اقتصادي و فناوري، جريان هاي خارجي و بين المللي، و جريان هاي سازماني و اداري بر شناسايي مسائل عمومي در ايران تأثيرگذارند.