الگوي ساختاري نقش واسطه اي تمايزيافتگي در رابطه بين رضايت جنسي و سلامت عمومي در معلمين زن متأهل شهر كرمان

مقدمه: سلامت عمومي معلمان داراي اهميت بسزايي است كه در روابط زوجين تاثير رواني و اجتماعي مي گذارد. مطالعه حاضر با هدف تعيين الگوي ساختاري نقش واسطه اي تمايزيافتگي در رابطه بين رضايت جنسي و سلامت عمومي در معلمين زن متأهل شهر كرمان صورت گرفت. روش كار: روش مطالعه توصيفي همبستگي است. جامعه آماري پژوهش كليه معلمان زن متأهل شهر كرمان بود كه در سال تحصيلي 98-1397 مشغول به تدريس در مدارس شهر كرمان بودند. تعداد 373 تن از معلمان متاهل زن در شهر كرمان در سال تحصيلي 1398-1397 به روش غيرتصادفي و به روش در دسترس انتخاب شدند. ابزارهاي گردآوري داده ها شامل پرسشنامه جمعيت شناختي، سياهه تمايز يافتگي خود (Differentiation of Self Inventory)، پرسشنامه سلامت عمومي (General Health Questionnaire) و شاخص رضايت جنسي (Index of Sexual Satisfaction) بود. روايي ابزارها با استفاده از روايي محتوا به روش كيفي و پايايي به روش همساني دروني با محاسبه ضريب آلفا كرونباخ اندازه گيري شد. داده ها در نرم افزارهاي اس پي اس اس نسخه ۲۲ و Amos نسخه 22 مورد تحليل قرار گرفتند. يافته ها: بين متغيرهاي سلامت عمومي و رضايت جنسي با نقش واسطه اي تمايزيافتگي همبستگي معنادار وجود داشت. همبستگي مستقيم تمايزيافتگي در برآورد سلامت عمومي و رضايت جنسي معلمان معنادار بود (0.001 P). همچنين يافته هاي تحليل مسير نشان داد تمايزيافتگي در رابطه بين سلامت عمومي و رضايت جنسي معلمان نقش واسطه اي داشت. نتيجه گيري: بين متغيرهاي سلامت عمومي و رضايت جنسي با نقش واسطه اي تمايزيافتگي همبستگي مثبت و معنادار وجود داشت. پيشنهاد مي شود كه در مراكز مشاوره و خدمات روانشناختي، آموزش هاي لازم را به معلمين زن متأهل مراجعه كننده با شكايت هاي زناشويي جهت افزايش سلامت عمومي و رضايت جنسي ارائه شود.