رابطۀ جايگاه اجتماعي و تعهد حرفهاي معلمان تربيت بدني با ميانجي هويت سازماني

هدف از اين پژوهش بررسي رابطۀ بين جايگاه اجتماعي و تعهد حرفه اي با ميانجي هويت‌سازماني معلمان تربيت‌بدني شهر رشت بود. پژوهش حاضر از نظر هدف كاربردي و از نظر ماهيت توصيفيپيمايشي است. جامعه آماري پژوهش كليه معلمان تربيت بدني شهر رشت بودند (265 نفر) و نمونه آماري به صورت كل شمار انتخاب شدند. روايي پرسش نامه‌ها توسط كارشناسان خبره (19 نفر) و پايايي آن نيز با استفاده از آزمون آلفاي كرونباخ و پايايي تركيبي تأييد شد. از مدل‌سازي معادلات ساختاري و با نرم‌افزار اس.پي.اس.اس و پي.ال.اس جهت تجزيه ‌و تحليل داده‌ها استفاده ‌گرديد. نتايج نشان داد كه جايگاه اجتماعي به‌طور مستقيم اثر مثبت و معنا‌داري بر تعهد حرفه اي و هويت‌سازماني دارد. همچنين هويت‌سازماني به‌طور مستقيم اثر مثبت و معنا‌داري بر تعهد حرفه اي داشت. اثر متغير جايگاه اجتماعي روي تعهد حرفه اي نيز به‌طور غيرمستقيم از طريق متغير ميانجي هويت‌سازماني تبيين شد. بررسي نقش ويژگي هاي جمعيت شناختي بر جايگاه اجتماعي نشان داد بين سابقه خدمت با جايگاه اجتماعي و بين وضعيت استخدامي با جايگاه اجتماعي رابطه مثبت و معنا‌داري مشاهده شد، در صورتي كه رابطه مدرك تحصيلي با جايگاه اجتماعي منفي و معنا‌داري بود. بنابراين به متصديان آموزش و پرورش شهر رشت پيشنهاد مي شود براي افزايش جايگاه و منزلت اجتماعي معلمان تربيت بدني، زمينه ارتقاي هويت‌سازماني آنان را فراهم نمايند تا از اين طريق تعهد معلمان تربيت‌بدني را به حرفه و در نهايت به سازمان آموزش و پرورش افزايش دهند.