بررسي ارتباط بين توزيع زمان ماند و توزيع ابعادي ذرات جامد در مدلسازي ليچينگ مخزني

در مهم‌ترين مدل‌هاي ارايه شده براي فرآيند ليچينگ همزني پيوسته، دو تابع توزيع زمان ماند و توزيع ابعاد ذرات به صورت مستقل از يكديگر در نظر گرفته مي‌شوند. در اين تحقيق ضمن مطالعه ارتباط بين اندازه ذرات و زمان ماند آن‌ها در تانك همزني، يك روش تجربي براي تعيين تابع توزيع زمان ماند بر اساس تركيب دانه‌بندي خوراك ورودي به تانك همزني ارايه شده است. رابطه بين اندازه متوسط يك بخش ابعادي از ذرات و زمان ماند آنها در تانك، به وسيله ميانگين زمان ماند و پارامتر (شيب نموداري كه محور افقي آن زمان ماند بدون بعد و محور عمودي آن لگاريتم طبيعي نسبت غلظت جامد در خروجي رآكتور در زمان t به غلظت اوليه درون رآكتور است) به دست آمد. نتايج نشان داد كه با افزايش اندازه ذرات از 38 ميكرون تا دامنه 150-125+ ميانگين زمان ماند از 59.1 دقيقه به 93 دقيقه افزايش و مقدار پارامتر از 0.95 به 0.30 كاهش پيدا مي‌كند. همچنين  با استفاده از پارامتر محاسبه شده براي هر بخش ابعادي، تابع توزيع زمان ماند براي خوراك‌هايي با توزيع ابعاد ذرات متفاوت تعيين شد. به علاوه، تاثير تغيير پارامتر بر روي نتايج حاصل از مدل ليچينگ جريان گسسته بررسي شد. نتايج نشان داد كه با كاهشاز مقدار 1 به 0.7، ميزان تبديل (Conversion) يا به عبارتي بخش واكنش داده ذرات، از 0.71 به 0.78 افزايش مي‌يابد.